Δεν υπήρξε καμία συνωμοσία. Ο ΣΥΡΙΖΑ σε αγαστή σύμπλευση με άλλα κόμματα του Κοινοβουλίου, όπως τη Χρυσή Αυγή και τους Ανεξάρτητους Έλληνες, επέλεξε να μην εκλέξει Πρόεδρο Δημοκρατίας και να προκαλέσει εκλογές σε μια περίοδο όπου ήταν περίπου προφανές ότι ο ελληνικός λαός ενοχλημένος, θυμωμένος, πιεσμένος από ένα στρίμωγμα τετραετές θα ξεσπούσε πολιτικά, όχι θαυμάζοντας τις απόψεις σας, αλλά τιμωρώντας αυτούς που κατά τη γνώμη του έφεραν τη ζωή του σε αυτό το στρίμωγμα. Τώρα απομένει η πραγματικότητα. Όλα αυτά είναι μακρινό παρελθόν. Το παρελθόν δεν αλλάζει. Αυτό που μπορούμε να αλλάξουμε είναι το παρόν και το μέλλον μας.
Θα ήθελα όχι να αποδυθώ σε περιττές κολακείες ή σε νουθεσίες σε ώτα μη ακουόντων αλλά θα ήθελα, κατά τη γνώμη μου, να περιγράψω την πραγματικότητα, μη και τυχόν κάποιοι συμπλεύσουν με αυτήν την άποψη. Αυτοί θα αντιληφθούν ότι πέρα από τις ιδεολογίες, τις φαντασιώσεις, τις εμπάθειες και την άποψη ότι «είμαστε κάτι καινούργιο, κάτι αγνό σε αντίθεση με κάποιους άλλους» -κάτι το οποίο πηγάζει από τους ρυθμούς και τις εποχές του ΕΑΜ ενδεχομένως όπως κάποιοι φαντάζονται- δεν υπάρχει τίποτα.
Σε αντίθεση με όλες αυτές τις φαντασιώσεις πιστεύω ότι η αδήριτη πραγματικότητα και η επαφή με την πραγματικότητα είναι πολύ πιο χρήσιμη ακόμη και από τον κατανοητό ενθουσιασμό των πρώτων ημερών. Η πραγματικότητα λέει το εξής: Η Ευρωπαϊκή Ένωση μετά από μια πενταετία δισταγμών και προφάσεων αποφάσισε να αλλάξει τακτική και να εγκαινιάσει μια επιθετική πολιτική έναντι της ύφεσης και της ανεργίας. Αποφάσισε να χρηματοδοτήσει και τη ρευστότητά της και την ανάπτυξη και τις επενδύσεις.
Το πακέτο Ντράγκι και το πακέτο Γιούνγκερ ξεπερνούν το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ και στη χειρότερη των περιπτώσεων -άσχετα από το τι φανταζόμαστε ότι είμαστε εμείς- αντιστοιχούν στην Ελλάδα πάνω από 20 δισεκατομμύρια ευρώ. Το τίμημα της διατήρησης της χώρας στην Ευρωζώνη το πλήρωσε ο ελληνικός λαός αλλά το αποτέλεσμα, το οποίο επιτρέπει σήμερα στη νέα Κυβέρνηση να διαπραγματεύεται, είναι το περίσσευμα που έχει ο προϋπολογισμός και η κατάλυση των δίδυμων ελλειμμάτων που βασάνιζαν τη χώρα από τη μεταπολεμική περίοδο.
Δεν υπάρχει ούτε έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών ούτε έλλειμα στην ετήσια διαχείριση του κράτους. Δεν ξεκινάτε από παρθένο έδαφος.
Μπορεί ο ενθουσιασμός, η απειρία, η θεμιτή αίσθηση της νίκης μετά από τόσα χρόνια στο πολιτικό περιθώριο, να θέλουν να σας κάνουν να νιώθετε ότι η ιστορία ξεκινάει από την 25η Ιανουαρίου. Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Ποτέ δεν ήταν έτσι. Πάντα η ιστορία είναι μία σκυταλοδρομία και πάντα καλό θα είναι κανείς να κοιτάει τη σκυτάλη να την πηγαίνει μπροστά και όχι να μπουρδουκλώνεται και να μπουρδουκλώνει μαζί και τη χώρα του.
Σήμερα λοιπόν που η Ευρώπη αποφάσισε να αλλάξει, σήμερα που τυπικά το μνημόνιο έχει λήξει με τα τέλη του Δεκεμβρίου και απομένει το μνημόνιο του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου μέχρι το 2016, σήμερα η χώρα βρίσκεται σε μία -αμήχανη; περίεργη; παράδοξη;- διαπραγμάτευση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ αισθάνεται ότι μπορεί να τα βλέπει όλα από μηδενική βάση και επειδή αισθάνεται ότι μία εσωτερική πολιτική κινητοποίηση μπορεί να αλλάξει διεθνείς συσχετισμούς.
Μακάρι να ήταν έτσι. Μακάρι να μπορούσε κανείς να πει ότι ο ελληνικός λαός δεν θέλει τη λιτότητα. Και επ' ευκαιρία, ποιος σας είπε ότι τη λιτότητα δεν τη θέλει το 36% που σας ψήφισε; Νομίζετε ότι το 28% που ψήφισε εμάς ή κάποια άλλα κόμματα θέλει τη λιτότητα; Είναι μαζοχιστές; Κανείς δεν θέλει τη λιτότητα.
Απλώς υπάρχει ένας πραγματισμός σε ορισμένους, υπάρχει μία αγανάκτηση σε άλλους, υπάρχει μία περίσσια ελπίδα σε άλλους, υπάρχουν διαφορετικές συμπεριφορές στο εκλογικό σώμα, οι οποίες δεν έχουν να κάνουν με τους διαχωρισμούς τους οποίους εσείς θέτετε. Όλοι οι Έλληνες πολίτες θέλουν να βγούμε από την κρίση.
Και σήμερα τη σκυτάλη την έχετε εσείς και έχετε μία τεράστια ευθύνη. Από τις προγραμματικές δηλώσεις του Πρωθυπουργού δεν καταλάβαμε πολλά πράγματα. Καταλάβαμε ότι περισσότερο απευθύνεται στο εσωτερικό μέτωπο και έχει την ψευδαίσθηση ότι τα μηνύματα του εσωτερικού μετώπου μπορούν να ανατρέψουν παγιωμένους διεθνείς συσχετισμούς. Δεν είναι έτσι.
Κι όταν λέω «δεν είναι έτσι» δεν το λέω ούτε από δουλοπρέπεια ούτε από ηττοπάθεια. Το λέω από τον αναγκαίο ρεαλισμό, ο οποίος πρέπει όλους να μας διέπει, γιατί δεν διαχειριζόμαστε το άχτι μας ή την επιτυχία μας ή την ήττα μας αυτή τη στιγμή. Διαχειριζόμαστε την τύχη ενός λαού, ο οποίος αποφάσισε να σας αποθέσει την τύχη του στα χέρια σας, όχι για να την τινάξετε στον αέρα ή για να την παίξετε στα ζάρια, αλλά για να τα φέρετε σε πέρας.
Και μην σας παραξενεύει η άποψη ότι πολλοί και πολλές από αυτούς που σας ψήφισαν το έκαναν επειδή δεν πίστευαν ότι θα πραγματοποιήσετε αυτά που τώρα απειλείτε ότι θα πραγματοποιήσετε. Άρα, η έννοια της εντολής δεν είναι τόσο σαφής όσο νομίζετε και ο ελληνικός λαός πολλές φορές αυτό που ψηφίζει το κάνει για ένα ξέσπασμα και χωρίς απολύτως να δέχεται αυτά τα οποία εσείς κατά λέξη ισχυριζόσασταν.
Σήμερα όμως είστε Κυβέρνηση με επαρκή πλειοψηφία, αύριο θα είστε στο Eurogroup, την άλλη Δευτέρα θα είστε στο επόμενο, μεσοβδόμαδα στο Συμβούλιο Κορυφής. Πρέπει να λήξει αυτή η δοκιμασία του ελληνικού λαού. Και πρέπει να λήξει όχι με επαναστατικές φαντασιώσεις, αλλά πρέπει να λήξει με τη στοχαστική προσαρμογή στα δεδομένα της Ευρώπης και στα συμφέροντα της Ελλάδος.
Ανέφερε ο κ. Κατρούγκαλος προηγουμένως ότι η Ελλάδα ήταν τα προηγούμενα χρόνια σαν την αποικία που περιέγραφε ο Καβάφης, ο οποίος πράγματι περιγράφει μία αποικία σε δυσχερή θέση και ειρωνεύεται τους αναμορφωτές της αποικίας. Δεν ισχύει το ποίημα του Καβάφη για την αποικία για την Ελλάδα.
Ισχύει ένα άλλο ποίημα, κατά τη γνώμη μου, μιας και εδώ ακούστηκαν και ποιήματα και μαντινάδες. Ισχύει το «Αλέξανδρος Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων», ένα πολύ πιο συναρπαστικό ποίημα εις το οποίο, αφού περιγράφει τη νίκη στην Ισσό, στα Άρβηλα, στο Γρανικο, λέει ότι με αυτές τις περιλάλητες, τις περίλαμπρες νίκες προέκυψε ένας ελληνικός κόσμος καινούριος, μέγας.
Και συμπληρώνει: «Αυτός ο καινούργιος ελληνικός κόσμος μέγας, με τις εκτεταμένες επικράτειες και την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών, έφερε την περιλάλητη ελληνική λαλιά μέχρι την Βακτριανή, μέχρι τους Ινδούς».
Η ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών είναι αυτό που πρέπει να κάνετε και όχι οι φαντασιώσεις της επανάστασης που θα ανάψει όλη την Ευρώπη. Ακολουθήστε την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών και δεν θα μετανιώσει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η Ελλάδα.
Προς το παρόν επειδή στις Προγραμματικές Δηλώσεις άκουσα φαντασίες, άκουσα επαναστάσεις, άκουσα εξωπραγματικά πράγματα, δεν θα συμπράξω εις τη στήριξη αυτής της Κυβερνήσεως.
Να είστε καλά και εύχομαι καλή επιτυχία εις την ποικίλη δράση των στοχαστικών προσαρμογών.
(Ο νομικός και βουλευτής Ιωαννίνων της ΝΔ Κώστας Τασούλας διετέλεσε έως πρόσφατα υπουργός Πολιτισμού).