Ο Πρωθυπουργός μάς ζήτησε χθες να μην ακούμε τις Κασσάνδρες. Δεν το κάνουμε. Κλείνουμε τα αυτιά στις Κασσάνδρες και παρέχουμε και στήριξη. Στήριξη, βέβαια, σημαίνει και κριτική. Μόνο με κριτική μπορείς να παρέχεις πραγματική στήριξη, όχι με το «ναι σε όλα». Ο ίδιος όμως θα πρέπει να ακολουθήσει τις συμβολές του. Θα πρέπει να μην ακούει ο ίδιος τις Κασσάνδρες και να μην ακούει ο ίδιος την τρόικα της δραχμής.
Θα πρέπει να μην έχει κανένας καμία αμφιβολία. Υπάρχουν πάρα πολλά χρήματα που τα έχουν ποντάρει και από το εσωτερικό και από το εξωτερικό στο να πάει η χώρα στη δραχμή. Θα πρέπει να κλείσει τα αυτιά του. Υπάρχει στιγμή που κάθε ηγέτης θα πρέπει να πει το μεγάλο «ναι» ή το μεγάλο «όχι». Έφτασε η στιγμή και για τον Πρωθυπουργό μας.
Αυτό που δεν μας έχει πει βέβαια ο Καβάφης είναι ότι κάθε «ναι» έχει ένα «όχι» και κάθε «όχι» έχει ένα «ναι». Διαλέγεις, επιλέγεις και συμμάχους και εχθρούς. Αυτό πρέπει να κάνει. Να μην κουραστεί, να μην ενδώσει ο Πρωθυπουργός και να προχωρήσει. Να μην ακούσει τους Λωτοφάγους και εν τέλει να μάθει από τους σπουδαγμένους.
Η επιλογή που μπορεί να χρειαστεί να κάνει δεν είναι «ευρώ ή δραχμή», «μνημόνιο ή μη μνημόνιο». Μπορεί να είναι «ευρώ με πρόγραμμα στήριξης και ανάπτυξης» ή «δραχμή με μνημόνιο στήριξης της ισοτιμίας». Αυτό που τελικά μπορεί να φέρει ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή τη χώρα, είναι και δραχμή και μνημόνιο. Αυτό πρέπει να αναλογιστεί. Αυτή θα είναι μία πραγματική Μικρασιατική Καταστροφή.
Ακούστε μας. Ακούστε τη φωνή του Ποταμιού. Ακούστε τη φωνή του Σταύρου Θεοδωράκη. Έτσι κι αλλιώς, έξι μήνες μετά, αυτά που λέμε εμείς για τα οποία μας λοιδορείτε και μας λέτε Γερμανοτσολιάδες, αυτά κάνετε έξι μήνες μετά. Ε, κάντε τα από την αρχή. Θα είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Στο χρέος σας λέγαμε ότι δεν γίνεται κούρεμα. Τώρα, ο Υπουργός Οικονομικών λέει «έχουμε συμφωνήσει να μην το λέμε». Ψιθυριστά «κούρεμα».
Σας λέμε τι σημαίνει διαπραγμάτευση: «Δίνεις, παίρνεις», «δούναι και λαβείν». Εσείς θέλετε να πάρετε και από τις δύο μεριές και από τη λιτότητα και από τις μεταρρυθμίσεις. Ε, δεν υπάρχει αυτό. Θα το δείτε. Το βλέπετε τώρα, επώδυνα δυστυχώς.
Όσον αφορά το Δίστομο, όταν τόλμησε να πει ο Θεοδωράκης ότι δεν είναι δυνατόν να κάνουμε κατασχέσεις στο Ινστιτούτο Goethe, έπεσαν να τον φάνε τα παπαγαλάκια ότι είναι γερμανοτσολιάς. Χαιρετίζουμε τη χθεσινή στάση του Υπουργού Δικαιοσύνης που είναι παρών, ο οποίος μας εξήγησε ότι δεν τίθεται κανένα θέμα τέτοιο. Ε, αυτό λέγαμε κι εμείς. Ευτυχώς, «κάλλιο αργά παρά ποτέ».
Ο κόσμος έχει αγωνία, κυρίες και κύριοι. Μας ρωτάει στο δρόμο. Μας ρωτάνε ακόμα και οι δημοσιογράφοι και οι φίλοι μας οι ίδιοι. Είμαστε κοντά; Τι θα γίνει; Θα έχουμε συμφωνία; Η απάντηση που δίνουμε είναι: Και ναι και όχι. Είμαστε κοντά, αλλά είμαστε και μακριά. Αν σοβαρευτούμε, ναι, είμαστε κοντά.
Υπάρχουν συγκεκριμένες διαφορές πια. Οι διαφορές είναι οριοθετημένες. Αυτές τις διαφορές η Κυβέρνηση πρέπει να τις βάλει κάτω. Πρέπει να βάλει προτεραιότητες να αποφασίσει για τι παλεύει και τι δίνει. Ένα πάρε-δώσε είναι -το ξαναείπαμε- η διαπραγμάτευση.
Και μια παρένθεση: Η Κυβέρνηση και πάλι κινείται με την εσωτερική λογική. Προσπαθεί να καθυστερήσει τη διαπραγμάτευση, να τη φέρει νύχτα, για να μην προλάβει να καταλάβει το κόμμα τι συμφωνία έφερε.
Και λέει ότι πρέπει να φέρει τη μεγάλη συμφωνία. Αν φέρει τη μεγάλη συμφωνία, κύριοι, όταν η χώρα είναι τρεις μέρες ή δέκα μέρες μακριά από την πτώχευση, θα ενδώσει. Η μεγάλη συμφωνία είναι λάθος να γίνει όταν είσαι αδύναμος. Η μεγάλη συμφωνία πρέπει να γίνει όταν είσαι ισχυρός, όταν έχεις εμπιστοσύνη σε αυτούς που διαπραγματεύεσαι. Πρέπει, λοιπόν, να φέρει μια μικρή συμφωνία, να την υλοποιήσει μέσα στο καλοκαίρι ισχυρά, να ισχυροποιήσει τη θέση της και μετά, το Σεπτέμβριο, τον Οκτώβριο, το Νοέμβριο να κάνει την ουσιαστική διαπραγμάτευση.
Είναι λάθος να φέρετε τώρα για λόγους μόνο εσωτερικής κατανάλωσης μια συμφωνία συνολική. Θα πάρετε το 1/10 του τι μπορείτε να πετύχετε το Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο, αν κυβερνήσετε βέβαια, γιατί ακόμα δεν κυβερνάτε. Αλλιώς η λύση θα έρθει απ' έξω. Αύριο να είστε σίγουροι θα μας έρθει από τη Δρέσδη το πρώτο καμπανάκι. Την επόμενη εβδομάδα μπορεί να μας έρθει από τις Βρυξέλλες ή το Βερολίνο και σίγουρα τη Δευτέρα, όχι αυτή που μας έρχεται, του Αγίου Πνεύματος, αλλά μια βδομάδα μετά, θα μας έρθει από το Βερολίνο.
Εκεί πια, όμως, ο έλεγχος μπορεί να χαθεί. Εάν μας έρθει η λύση απ' έξω, εάν ακόμη χειρότερα πάμε σε «ατύχημα», ο έλεγχος θα χαθεί κι αυτός είναι ο πρώτος κανόνας διακυβέρνησης. Δεν ξέρω για ποιο λόγο δεν μπορείτε να κάνετε τουλάχιστον τα βασικά στη διακυβέρνηση. Δεν χάνεις ποτέ τον έλεγχο. Γι' αυτό το λόγο οι κυβερνήσεις δεν πάνε σε πόλεμο ποτέ παρά μόνο ως έσχατη ανάγκη, διότι δεν ελέγχουν τα πράγματα. Δεν χάνουμε, λοιπόν, ποτέ τον έλεγχο.
Εδώ δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε στην απλή καθημερινότητα, δεν μπορείτε να ανταποκριθείτε στις γάζες των νοσοκομείων και θα ανταποκριθείτε στο «ατύχημα» ή στη μετάβαση στη δραχμή; Ας σοβαρευτούμε. Ο κόσμος καταλαβαίνει, δεν τρώει κουτόχορτο. Βάλτε προτεραιότητες, σας το ξαναλέμε. Δεν είναι προτεραιότητες να υπογράφει, τη στιγμή που δεν έχουμε γάζες στα νοσοκομεία, δεν έχουμε 3.000 ευρώ να στείλουμε τα παιδιά μας στις Ολυμπιάδες Πληροφορικής και Μαθηματικών και τους λέμε «πάρτε χορηγούς». Εδώ έχει δίκιο το ΚΚΕ. Ιδιωτικοποιείτε την παιδεία από το παράθυρο. Χορηγήσεις σε Ολυμπιάδες το πρώτο βήμα, λίγο-λίγο και μετά θα πάμε και στις υπόλοιπες ιδιωτικοποιήσεις.
Και υπογράφει η Πρόεδρος της Βουλής Επιτροπή Φίλων, τους οποίους τους παίρνει μαζί και στα ταξίδια σε ένα ΚΑΕ που έχει 3,6 εκατομμύρια; Αμειβόμενες επιτροπές οι οποίες έχουν καταργηθεί παντού και μείνανε τώρα εδώ με υπογραφές της Προέδρου της Βουλής;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΟΖΟΜΠΟΛΗ-ΑΜΑΝΑΤΙΔΗ: Πότε έγινε αυτό;
ΣΠΥΡΙΔΩΝ-ΑΔΩΝΙΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ: Χθες.
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ: Βεβαίως, χθες.
Να έρθει η Πρόεδρος της Βουλής και να εξηγήσει στο Σώμα τι είναι αυτές οι επιτροπές. Ξεκινήσαμε με τα βιντεάκια τα δωρεάν στο youtube, μετά τα είδαμε, μας άρεσαν και τα πήγαμε στο μετρό, δωρεάν πάλι, κανένα κόστος και τώρα έχουμε επιτροπές προβολής του έργου της Βουλής με 3,5 εκατομμύρια. Να μας εξηγήσουν πώς από τα δωρεάν βιντεάκια πήγαμε στα 3,5 εκατομμύρια.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΚΟΖΟΜΠΟΛΗ-ΑΜΑΝΑΤΙΔΗ: Δεν λέτε πόσο μειώθηκαν οι αμοιβές των μελών του διοικητικού συμβουλίου του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, 40%.
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ: Μπράβο σας! Μπράβο σας!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Ιωάννης Μπαλάφας): Κυρία Κοζομπόλη, παρακαλώ. Μιλάει επί του συγκεκριμένου άρθρου. Είναι πολύ συγκεκριμένος.
ΘΕΟΧΑΡΗΣ ΘΕΟΧΑΡΗΣ: Δέκα Ταμεία Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας μόλις υπέγραψε η Πρόεδρος. Αμειβόμενο μάρκετινγκ; Αμειβόμενο μάρκετινγκ δεν είναι δυνατόν να επιτρέψουμε.
Σοβαρευτείτε, λοιπόν. Σταματήστε τις δηλώσεις και τα non paper και κλείστε τη συμφωνία. Έχετε λίγες μέρες. Οι απογοητεύσεις έρχονται η μία μετά την άλλη. Πρώτα οι ελπίδες μας στην κυρία Μέρκελ να διώξει το ΔΝΤ. Μετά ο κ. Λιού θα κάνει παρέμβαση υπέρ της χώρας κι έτσι θα σωθούμε και θα μετριάσει τη στάση του. Τέσσερεις φορές πήρε τηλέφωνο και είπε: «Σας παρακαλώ, κύριε Πρωθυπουργέ, δώστε μου κάτι για να σας βοηθήσω». Συν Αθηνά και χείρα κίνει.
Η λύση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν βρίσκεται στο Βερολίνο, δεν βρίσκεται στις Βρυξέλλες, δεν βρίσκεται στη Φρανκφούρτη ή στην Ουάσιγκτον. Η λύση βρίσκεται μερικά μέτρα μακριά από εδώ, στο Μαξίμου. Την περιμένουμε όπως όλος ο ελληνικός λαός.
(Ο οικονομολόγος Θεοχάρης Θεοχάρης είναι βουλευτής Αθηνών και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ).