Παρά ταύτα – ή ακριβώς εξ αυτού του λόγου – ο άθλος του υποψηφίου του Κόμματος των Ελευθεροφρόνων υπήρξεν Ηράκλειος! Αντιπαλαίσας με σύμπαν το καθεστώς και τους μηχανισμούς του, εκτός και εντός Αυστρίας («Πολίτ-Μπυρώ» του νεο-σοβιετικού ολοκληρωτικού μορφώματος των Βρυξελλών, Κρατικόν Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και Τηλεοράσεως «ORF» και λοιπά ΜΜΕ, επιδοτουμένη «προοδευτική διανόησις» κ.ο.κ.), ο εθνικιστής μαχητής κατόρθωσε να κατακτήσει ποσοστόν 49,7% των ψήφων (κατά την επίσημον καταμέτρησιν, τουλάχιστον...).
Οι πολιτικοί εκφραστές του καθεστώτος υπέστησαν ισχυρόν σοκ. Τόσον η (ιδεολογικώς και πολιτικώς ηγεμονεύουσα εντός της ούτω καλουμένης «Ε.Ε.») μετα-νεωτερική, νεο-ταξική, εθνομηδενιστική Αριστερά – εις απάσας τας εκδοχάς της – όσον και το θλιβερόν ψευδο-συντηρητικόν, ψευδο-φιλελεύθερον παρακολούθημά της. Και τούτο, λόγω του συγκλονιστικού μεγέθους της επιτυχίας του κ. Χόφερ αλλά και επειδή αυτή εγγράφεται εις την ήδη μακράν σειράν πολιτικών επιτυχιών των υγιώς σκεπτομένων εθνικών δυνάμεων απανταχού της Ευρώπης.
Δικαιολογημένη, εν μέρει, η έκπληξις. Εάν, προ 20ετίας, είχε διανοηθεί να πει κάποιος ότι, μίαν ημέραν των ημερών, το αυστριακόν «FPÖ», ήγουν η (υπό του καθεστώτος δολίως καλουμένη) «Ακροδεξιά», θα διεκδικούσε το αξίωμα του Αρχηγού του Κράτους και ότι ο υποψήφιος του εν λόγω κόμματος θα έχανε (;) με διαφοράν στήθους από τον ανθυποψήφιόν του, η αντίδρασις των συνομιλητών του θα ήτο μία και μόνη: «Φέρ' τε παπά, να τον διαβάσει!»
Και όμως! Είχε υπάρξει προειδοποίησις! Και δη, λίαν έγκαιρος! Από το 2004! Εκπεμφθείσα από των πλέον επισήμων χειλέων της «Ευρωπαϊκής Ενώσεως Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών»: Από τον Ολλανδόν πολιτικόν και τέως Επίτροπον κ. Frits Bolkestein (υπεράνω πάσης υποψίας επί «ρατσισμώ» και τα τοιαύτα Τροτσκιστικά ευτράπελα, καθ' ότι ετύγχανεν εγνωσμένος φιλελεύθερος και, βεβαίως, ανώτατον στέλεχος της ιθυνούσης γραφειοκρατικής ελίτ του μορφώματος των Βρυξελλών).
Ο περί ου ο λόγος πολιτικός ήτο ο μόνος μεταξύ τριάκοντα «Κομμισσαρίων» του νεο-σοβιετικού μορφώματος, όστις είχε ταχθεί δημοσίως και ρητώς κατά της εντάξεως της Τουρκίας στην «Ε.Ε.» (την οποίαν ένταξιν διαρκώς, μεθοδικώς και αόκνως προωθεί η υπερεθνική ελίτ). Αλλά και ο μόνος καταλαβών τόσον υψηλόν αξίωμα, ο οποίος κατήγγειλε την τεραστίαν ευθύνην των Ευρωπαίων ιθυνόντων και των (κατά δήλωσίν του) «λεγομένων πολιτικών ηγετών» εις το ζήτημα της εντάξεως της Τουρκίας, αλλά και τον ρόλον του «καρτέλλ διαμορφωτών Κοινής Γνώμης», διότι παρεμπόδισε συστηματικώς την διεξαγωγήν ενός δημοσίου διαλόγου επί του μείζονος ζητήματος της μεταναστεύσεως! Και ειδικώτερα της «μουσουλμανικής μεταναστεύσεως» προς την Ευρώπην! Ταύτα έφη ο κ. Μπολκεστάϊν εις πολύκροτον συνέντευξίν του, δημοσιευθείσαν εις την «Γενικήν Εφημερίδα της Φραγκφούρτης» («Frankfurter Allgemeine Zeitung», όρα φύλλον της 15/12/2004).
Προσέτι, ο τ. Επίτροπος προέβη εις την εκμυστήρευσιν ότι τα συμπεράσματα ενός τοιούτου διαλόγου θα ήσαν όλως διάφορα εκείνων που επιτάσσει η κρατούσα σήμερον ιδεολογία του «πολιτικού ευσεβισμού» («political correctness»), δι' ο και το «καρτέλλ διανοουμένων και διαμορφωτών της Κοινής Γνώμης» απηγόρευσε και «απαγορεύει επί δεκαετίες τον ελεύθερον δημόσιον διάλογον». Εν τούτοις, δι' αυτού του τρόπου δεν επιλύεται το πρόβλημα, «το μεγαλύτερον ζήτημα διά την Ευρώπην» κατά τον Ολλανδόν πολιτικόν. Απ' εναντίας, το μόνον που επιτυγχάνει η ιδεοληψία των διανοουμένων και η δειλία των πολιτικών είναι να ενισχύει την ανάπτυξιν ενός «δεξιού λαϊκιστικού κινήματος αντιστάσεως του γηγενούς πληθυσμού», όπως εδήλωσε κατά λέξιν. Συμπληρώσας ότι ο ίδιος θεωρούσε μίαν τοιαύτην εξέλιξιν «αναπόφευκτον».
Είπε και άλλα ο Ολλανδός φιλελεύθερος πολιτικός (ελύθη η γλώσσα του, φαίνεται, μετά την αφυπηρέτησίν του εκ της «Κομμισσιόν»): «Σε δέκα, δεκαπέντε χρόνια, θα υπάρχουν εις όλες τις μεγάλες πόλεις (της Ευρώπης) πλειονότητες ανθρώπων μη Δυτικής καταγωγής». Συνεπεία δε τούτου: «Οι άλλοτε ξακουστές για την ευημερία τους πόλεις μας θα καταντήσουν ζώνες φτώχειας».
Παρά την ανηλεή – σοβιετικού τύπου – πλύσιν εγκεφάλου, που υφίστανται οι πολίτες των μετηλλαγμένων Δυτικών Μετα-Δημοκρατιών, παρ' όλην την τρομακτικήν αντιρατσιστικήν υστερίαν, σε κάθε βήμα, από το νηπιαγωγείον μέχρι το πανεπιστήμιον, αλλά και μέσα στο σπίτι τους, χάρις εις τα Μέσα Μαζικής Επιρροής, παρά την συστηματικήν ενοχοποίησιν παντός υγιούς εδαφικού/πατριωτικού ενστίκτου, παρά τον ιδεολογικόν, ψυχολογικόν και ηθικόν ευνουχισμόν του Ευρωπαίου Ανθρώπου υπό του καθεστώτος, παρ' όλα ταύτα, ολοένα και ευρύτερα στρώματα του Χριστιανικού ιθαγενούς πληθυσμού της γηραιάς ηπείρου αντιδρούν στην επιχειρουμένην εισβολήν και τον εποικισμόν της (με όχημα τους ανακριβώς και δολίως καλουμένους «μετανάστες» και «πρόσφυγες») και την συνεπακόλουθον γενοκτονίαν των Ευρωπαϊκών Εθνών.
Όπως παρετήρησε ο Χέννιγκ Χόφφγκααρντ, οι ιθύνοντες των Βρυξελλών, του Βερολίνου και των Παρισίων μπορούν τώρα να πάρουν μιαν ανάσα. Θα την χρειασθούν. Διότι, του λοιπού, δεν πρόκειται να εύρουν ησυχίαν! Ο θρίαμβος των εθνικιστών στην Αυστρία ήτο μόνον η αρχή!