Τα γεγονότα αυτά, δυστυχώς, υπογραμμίζουν με τον πλέον τραγικό τρόπο τις μεγάλες απειλές και προκλήσεις μιας εξαιρετικά δύσκολης και απρόβλεπτης εποχής. Υπενθυμίζουν ακόμα ότι η πάταξη της τρομοκρατίας και των τρομοκρατών είναι μία συλλογική υπόθεση που πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα όλων των ευρωπαϊκών κρατών. Και είναι υποχρέωσή μας ως χώρα να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις προς αυτήν την κατεύθυνση. Οφείλουμε με σοβαρότητα και αποφασιστικότητα να διαφυλάξουμε τις αρχές και τις αξίες της Ευρώπης, οι οποίες είναι η ασφάλεια και η ελευθερία.
Όσον αφορά δε τα δικά μας, δυστυχώς, η χθεσινή νύχτα υπήρξε μια νύχτα φόβου για κάποιους συμπολίτες μας, για εργαζόμενους, για φοιτητές, για γονείς, που είχαν την ατυχία, το θάρρος ή αν θέλετε και το θράσος, όπως αποδεικνύεται, να επιλέγουν να μετακινηθούν με το τρόλεϊ γύρω από το γνωστό, πλέον –θα μου επιτρέψετε τον όρο- «γαλατικό χωριό», που έχει γίνει, πλέον, η περιοχή των Εξαρχείων.
Δυστυχώς, αποδεικνύεται για μια ακόμη φορά ότι η ασφάλεια και η ελευθερία των πολιτών να μετακινούνται με τα μέσα μαζικής μεταφοράς αποτελεί για τους κατοίκους αυτής της πόλης -και όχι μόνο- το ζητούμενο ακόμη και σήμερα, δηλαδή το 2017, σχεδόν. Κάθε μέρα έχουμε, βεβαίως, και παρόμοια περιστατικά. Επιθέσεις κατά της αστυνομίας στα Εξάρχεια, κατά του Υπουργείου Εμπορίου στην Κάνιγγος, κατά του σταθμού ηλεκτρικού στο ΚΑΤ.
Πρέπει, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της Κυβέρνησης, να πείτε ευθέως στους Έλληνες συμπολίτες μας ότι δεν θέλετε ή δεν μπορείτε να σταματήσετε αυτό το χάος. Και πραγματικά αναρωτιέμαι τι άλλο πρέπει να συμβεί, προκειμένου να αντιδράσετε. Δηλαδή, πρέπει να καεί όλος ο στόλος των λεωφορείων; Θα πρέπει να σταματήσουν οι πολίτες να μετακινούνται μαζικά με τα μέσα μεταφοράς; Διότι σε αυτό το επίπεδο μιζέριας και απαξίωσης η Κυβέρνηση έχει οδηγήσει τον ελληνικό λαό.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, το πολιτικό προσωπικό αυτής εδώ της χώρας γνωρίζει πάρα πολύ καλά, εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ότι ο χωροταξικός σχεδιασμός αποτελεί τη βάση για κάθε αναπτυξιακή στρατηγική. Από τον τελευταίο ιεραρχικά διοικητικό υπάλληλο, μέχρι τον καθ' ύλην αρμόδιο Υπουργό, όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι ένας ορθολογικός χωρικός σχεδιασμός είναι ουσιαστικά το κλειδί για την προσέλκυση και κυρίως για την υλοποίηση των επενδύσεων.
Θα μου επιτρέψετε να κάνω μια παρένθεση, εδώ πέρα. Διάβαζα χθες την εκτέλεση του προϋπολογισμού και η Κυβέρνηση δεν έχει προχωρήσει στην υλοποίηση μεγάλου μέρους του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, για την ακρίβεια, ένα δισεκατομμύριο ευρώ λιγότερα από τα προβλεπόμενα. Και, αγαπητοί συνάδελφοι, ξέρετε τι σημαίνει αυτό. Ότι το ένα δισεκατομμύριο επενδύσεων που αφορούν ευρωπαϊκά κονδύλια, με το οποίο θα έπρεπε να υλοποιούνται επενδύσεις, δίνοντας βεβαίως ώθηση στην οικονομία και στην απασχόληση, στην ουσία δεν αξιοποιούνται.
Και δυστυχώς, δεν πρόκειται μόνο για μια ανικανότητα της Κυβέρνησης. Υπάρχει μια σκοπιμότητα εδώ πέρα. Υπονομεύουμε την ανάπτυξη, προκειμένου να εμφανίσουμε ταμειακά μικρότερες δαπάνες και να πανηγυρίζουμε για τις υπεραποδόσεις του προϋπολογισμού, γιατί με αυτόν τον τρόπο στην ουσία μοίρασε η Κυβέρνηση τη λεγόμενη «δέκατη τρίτη σύνταξη» –και λέω τη λεγόμενη, βεβαίως, γιατί στο εσωτερικό της χώρας ο κ. Τσίπρας πανηγυρίζει και λέει ότι δίνουμε δέκατη τρίτη σύνταξη, αλλά όταν πηγαίνει στη Γερμανία ενώπιον της κ. Μέρκελ λέει ότι είναι μια εφάπαξ καταβολή. Διπροσωπία και διγλωσσία κι εδώ πέρα.
Έχουμε 1,4 δισεκατομμύρια ευρώ έσοδα από την υπερφορολόγηση και 2,4 δισεκατομμύρια, σύμφωνα με την εκτέλεση του προϋπολογισμού, λιγότερες δαπάνες από την υποχρηματοδότηση βασικών κρατικών λειτουργιών, τη στάση πληρωμών προς τους ιδιώτες και βεβαίως, και την εγκατάλειψη του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων.
Και βεβαίως, θέτετε τα ψευδή διλήμματα, κατά πόσο η Νέα Δημοκρατία είναι με την κοινωνία ή είναι με τους πιστωτές, όπως έχουμε ακούσει και τις προηγούμενες ημέρες.
Να σας πω, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι της Συμπολίτευσης, ότι αυτή η εικόνα που υπάρχει αυτήν την στιγμή στην Ευρώπη είναι ότι η Κυβέρνηση και συγκεκριμένα ο Πρωθυπουργός της χώρας είναι ο καλύτερος μαθητής του Σόιμπλε, είναι αυτός ο οποίος δήθεν κάνει την διαπραγμάτευση, αλλά στην ουσία τα υπογράφει όλα.
Μάλιστα χαρακτηριστικά μου είπαν την προηγούμενη εβδομάδα που ήμουν στην Γερμανία: «Αν δεν υπήρχε Τσίπρας, έπρεπε να τον εφεύρουμε», αυτό ειπώθηκε από Γερμανούς Βουλευτές. Για να μην έχετε καμμία ψευδαίσθηση για το αντίθετο. Κλείνω εδώ την παρένθεση για να επανέλθω στο νομοσχέδιο.
Για να γίνουν, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επενδύσεις στην χώρα απαιτείται να απαντηθούν δύο βασικά ερωτήματα. Πρώτον, πού μπορώ να κάνω τι. Στην Ελλάδα, δυστυχώς, τις τελευταίες δεκαετίες, μην πω περίπου εκατόν πενήντα χρόνια, κανείς δεν μπορεί επίσημα με έναν θεσμικό τρόπο και με ασφάλεια δικαίου να απαντήσει στον πολίτη ή στον επενδυτή τι μπορεί να κάνει και πού.
Ένα δεύτερο ερώτημα, έστω ότι έχει απαντηθεί το τι και πού μπορεί να κάνει κάτι, είναι ότι δεν απαντάτε πότε μπορεί να δοθεί η άδεια, δηλαδή πόσο γρήγορα θα προχωρήσουν οι διαδικασίες αδειοδότησης. Έτσι έχει ο καθένας απέναντί του στην περίπτωση για παράδειγμα της πολεοδομίας, το δασαρχείο, την αρχαιολογία, την τοπική αυτοδιοίκηση, πολλές φορές τον Υπουργό εν ολίγοις τους πάντες χωρίς κανένας να του απαντά το βασικό ερώτημα: Πότε, επιτέλους, θα αδειοδοτηθώ;
Σε αυτά τα δύο βασικά ερωτήματα απαντούσε ο ν.4269/2014. Και γιατί έπρεπε να το κάνει; Διότι το 53% της χώρας δεν έχει συγκεκριμένο σχέδιο οικιστικής ανάπτυξης ανάλογα με τις ανάγκες της κάθε περιοχής, γιατί το πρώτο για παράδειγμα Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο στη Σητεία της Κρήτης χρειάστηκε δέκα ολόκληρα χρόνια για την ψήφιση του προηγούμενου νομοσχεδίου του ν. 4269, προκειμένου να ολοκληρωθεί.
Και επίσης, γιατί αυτήν την στιγμή μου μιλάμε μόνο το 16% των δημοτικών ενοτήτων της χώρας πλην Αττικής έχει εγκεκριμένο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο ή SWAP. Δηλαδή, με λίγα λόγια ο χωρικός σχεδιασμός της χώρας μας ήταν και είναι δύσκαμπτος, πολύπλοκος και δυσλειτουργικός.
Αυτό βεβαίως, επιχείρησε σε ένα βαθμό να το αντιμετωπίσει ο ν. 4269. Υιοθέτησε κάποιες βασικές και αυτονόητες προβλέψεις, για παράδειγμα μείωνε τα επίπεδα σχεδιασμού από τα επτά στα τέσσερα και το έκανε αυτό, γιατί υπήρχαν, για παράδειγμα, περιοχές όπου υπήρχαν ταυτόχρονα επτά σχέδια: πολεοδομικό σχέδιο, γενικό σχέδιο, πολεοδομική μελέτη, ζώνη οικιστικού ελέγχου, ρυθμιστικό σχέδιο, πολεοδομικό περιφερειακό πλαίσιο, τοπικό πλαίσιο, σύνολο επτά.
Και επειδή όλα αυτά είχαν γίνει σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και φάσεις, πολλές φορές το ένα συγκρούονταν με το άλλο όσον αφορά την ίδια περιοχή ή βεβαίως αφήνονταν και κάποια θολά σημεία, τα οποία πολλές φορές δημιουργούσαν πρόβλημα τόσο στη διοίκηση όσο βεβαίως και στον επενδυτή. Και βεβαίως το τίμημα κατά βάση το πλήρωνε ο επενδυτής. Όταν μιλάμε, βεβαίως, για επενδυτή μιλάμε και για ξένους και για Έλληνες και δεν μιλάμε μόνο για τις μεγάλες επενδύσεις, ο οποίος δεν έπαιρνε τις απαντήσεις τις οποίες ήθελε ή έπαιρνε λανθασμένη απάντηση ή πολύ χειρότερα λόγω της καθυστέρησης αυτής εγκατέλειπε και το σχέδιο επένδυσης.
Τι άλλο έκανε ο ν.4269; Θέσπιζε τα Τοπικά Χωρικά Σχέδια με τα οποία δεν ήταν απαραίτητο να καλύπτεται το σύνολο των δήμων όπως ίσχυε μέχρι τότε, αλλά μπορούσε να καλύπτει μόνο μια περιοχή ή μια δημοτική ενότητα. Και βέβαια θέσπιζε τα Ειδικά Χωρικά Σχέδια, τα οποία περιλάμβαναν όλα τα σχέδια που είχαν δημιουργηθεί τα τελευταία χρόνια για την προσέλκυση μεγάλων επενδύσεων, όπως είναι τα ΕΣΧΑΔΑ, τα ΕΣΧΑΣΕ, τις ΠΟΤΑ.
Έκανε, όμως, και κάτι άλλο. Εκσυγχρόνιζε ριζικά το σχέδιο και το καθεστώς των χρήσεων γης, μια μεταρρύθμιση την οποία εσείς, αγαπητοί συνάδελφοι από το ΣΥΡΙΖΑ, όταν ήσασταν Αντιπολίτευση την πολεμήσατε λυσσαλέως και μάλιστα καταργήσατε εν μια νυκτί ολόκληρο το κεφάλαιο Β΄ τον Μάιο. Και από τότε, όπως είπε πολύ σωστά και ο εισηγητής μας, έχουν περάσει έξι μήνες.
Κύριε Υπουργέ, νομίζω ότι υπάρχει εδώ πέρα μια πολύ μεγάλη καθυστέρηση γιατί περιμένουμε ακόμα αυτό το προεδρικό διάταγμα για τις χρήσεις γης και αυτό ακόμα να έρθει.
Στην ουσία τι λέμε σε έναν επενδυτή; Έλα να επενδύσεις στην χώρα και το καθεστώς και οι προβλέψεις οι οποίες θα εφαρμοστούν είναι ένα προεδρικό διάταγμα του 1987, τριάντα χρόνια πριν. Καταλαβαίνετε, βεβαίως, ότι αυτή σας η πρωτοβουλία, δηλαδή μάλλον η έλλειψη πρωτοβουλίας για να το πω καλύτερα στέλνει ένα λάθος μήνυμα σε όποιον ενδιαφέρεται να βάλει τα χρήματά του σε αυτήν εδώ την χώρα. Και επαναλαμβάνω αυτός ο οποίος θέλει να βάλει τα χρήματα του σε αυτήν την χώρα δεν είναι μόνο ο ξένος, είναι και ο Έλληνας.
Τέλος πάντων, πρέπει να μας δώσετε μια πειστική εξήγηση και μια πειστική απάντηση γιατί βιαστήκατε να καταργήσετε μια σειρά προβλέψεων που είχαν την στήριξη και του επιχειρηματικού και του επιστημονικού κόσμου και να επαναφέρετε σε ισχύ ένα προεδρικό διάταγμα του 1987, το οποίο κατά γενική ομολογία είναι και παρωχημένο και, βεβαίως, δεν καλύπτει τις ανάγκες μιας σύγχρονης εποχής, χωρίς ταυτόχρονα να έχετε εσείς οι ίδιοι ετοιμάσει κάτι το οποίο θα μπορούσε να το αντικαταστήσει.
Δηλαδή, έχουμε έναν κενό νόμο αυτή τη στιγμή, μένουν πίσω όλες αυτές οι επενδύσεις και σε αυτό το κομμάτι δεν υπάρχει μία πειστική απάντηση.
Ισχυρίζεστε στην αιτιολογική έκθεση ότι το προτεινόμενο σχέδιο νόμου αντιμετωπίζει τα προβλήματα που αναδείχθηκαν από την εισαγωγή των ρυθμίσεων του ν. 4269.
Εγώ, κύριε Υπουργέ, σας κάνω ευθέως το ερώτημα: Ποια ακριβώς προβλήματα αναδείχθηκαν; Πότε προσπαθήσατε, έστω και στοιχειωδώς, να εφαρμόσετε προβλέψεις του ν. 4269, παραδείγματος χάρη, καθορίζοντας τις αναγκαίες προδιαγραφές για την εκπόνηση των επιμέρους σχεδίων;
Δυστυχώς, εφαρμόζετε μία γνωστή τακτική που έχουμε δει τα τελευταία χρόνιας από την πλευρά της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και Ανεξάρτητων Ελλήνων. Δηλαδή, παίρνετε έναν νόμο που είναι έτοιμος από τη Νέα Δημοκρατία, τον οποίο, βεβαίως, εσείς ως Aντιπολίτευση έχετε κατακεραυνώσει, δεν κάνετε τίποτα για ένα με δύο χρόνια, τα αφήνετε στο συρτάρι, έρχεστε μετά και επιφέρετε ορισμένες μετονομασίες και λεκτικές αλλαγές, διαφοροποιήσεις, εισάγετε κάποιες τροποποιήσεις και μετά λέτε ότι ανακαλύψατε δυσλειτουργίες στην εφαρμογή του, την οποία εσείς ποτέ δεν εφαρμόσατε.
Βεβαίως, η αλήθεια είναι άλλη. Εσείς, στην ουσία, είτε ως Αντιπολίτευση, αλλά χειρότερα τώρα ως Κυβέρνηση, δεν έχετε μία πειστική απάντηση στα ζητήματα που αφορούν την ανάπτυξη και την παραγωγικότητα, δεν έχετε μία πρόταση παραγωγική που ανταποκρίνεται στις ανάγκες της σύγχρονης κοινωνίας.
Νοιώθετε ασφάλεια μόνο σε ό,τι είναι παρωχημένο και δοκιμασμένο και φοβάστε να κάνετε έστω και το παραμικρό βήμα μπροστά, μήπως και σας χαρακτηρίσουν ως ρεβιζιονιστές.
Να σας θυμίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, τι λέγατε το 2014 εσείς οι ίδιοι για τα ειδικά χωροταξικά σχέδια; Νομίζω ότι κι εσείς οι ίδιοι πραγματικά δεν θα αναγνωρίσετε τον εαυτό σας.
Σήμερα, βεβαίως, έρχεστε εδώ και τα υπερασπίζεστε και καλώς το κάνετε. Δεν το κάνετε, όμως, επειδή το πιστεύετε. Το υπονόησε μάλιστα και ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ, ο αγαπητός συνάδελφος. Δεν το πιστεύετε, γι' αυτό και δεν το κάνετε σωστά.
Εισάγετε μία διαδικασία προέγκρισης με υπουργική απόφαση και τροποποίηση πολεοδομικών όρων, η οποία εγκρίνεται με προεδρικό διάταγμα κι, όπως είπε και ο αγαπητός συνάδελφος και εισηγητής μας, ο κ. Σκρέκας, αυτό θα οδηγήσει σε περαιτέρω καθυστερήσεις στην όλη διαδικασία.
Γι' αυτό εμείς σας καλούμε να δείξετε σεβασμό και να σταματήσετε να αυξάνετε την αβεβαιότητα και την ανασφάλεια του επενδυτή, να σταματήσετε να αυξάνετε το διοικητικό βάρος στις επιχειρήσεις και να σταματήσετε, επιτέλους, να υπονομεύετε όποια αξιοπιστία έχει μείνει πλέον σε αυτή τη χώρα. ( Ο δικηγόρος Γιάννης Κεφαλογιάννης είναι βουλευτής Ρεθύμνης της Νέας Δημοκρατίας)