Άννας Διαμαντοπούλου: Το ακριβό τίμημα της πολιτικής εξαχρείωσης

Η θητεία των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ξεκίνησε με οικονομική καταστροφή. Συνεχίστηκε με το «Μακεδονικό», που, ανεξάρτητα από την άποψη του καθενός, άφησε πίσω του εθνικό διχασμό και δημοκρατική και κοινοβουλευτική εξαχρείωση.

Οι μεθοδεύσεις, οι φανερές και οι κρυφές συναλλαγές, καθώς και οι θεσμικές εκτροπές που συντελούνται στη βουλή το τελευταίο διάστημα, δημιουργούν ένα πρωτόγνωρο υβρίδιο λαϊκίστικου αυταρχισμού με κοινοβουλευτικό μανδύα και, ταυτόχρονα, αποκαλύπτουν την εξατομίκευση της πολιτικής. Η εικόνα του βουλευτή, που πράττει αποκλειστικά με βάση το προσωπικό του συμφέρον, έχοντας διαχωρίσει την πολιτική από την ηθική, είναι αποκρουστική.
Ο κάθε πολίτης στη πορεία της ζωής του, έχει το δικαίωμα να αναθεωρεί, να κάνει άλλες επιλογές, ή και να προβαίνει στην πλήρη ανατροπή της κοσμοθεωρίας του.

Ο εν ενέργεια βουλευτής, όμως, που εξελέγη με ένα κόμμα και δέσμευσε τον εαυτό του απέναντι σε αυτούς που τον ψήφισαν, έχει διαφορετικά δικαιώματα και υποχρεώσεις. Η αλλαγή κόμματος «εν πλω», δεν αφορά στην ελευθερία της γνώμης, αλλά συνιστά νόθευση της αντιπροσώπευσης.

Ο βουλευτής εκπροσωπώντας το έθνος, δεσμεύεται και ταυτόχρονα εκτιμά την ελεύθερη επιλογή του. Στη μεταπολεμική ιστορία της χώρας, ουδέποτε υπήρξαν τόσες ανεξαρτητοποιήσεις και τόσες μεταπηδήσεις βουλευτών από κόμμα σε κόμμα. Η διάλυση όλων των μικρών, αλλά νέων κομμάτων, απέδειξε, σ' ένα βαθμό, ότι κόμματα που βασίζονται σε συγκυριακά φαινόμενα, που καβαλούν το κύμα της επικαιρότητας και δεν μπορούν να δημιουργήσουν ρίζες στη κοινωνία, διαλύονται με εκκωφαντικό θόρυβο, αποκαλύπτοντας πολλές φορές τη γύμνια των τυχαίων επιλογών τους. Και ενώ όλα αυτά συμβαίνουν στις οθόνες μας, η οικονομία συνεχίζει να βρίσκεται σε τέλμα στασιμότητας χωρίς προοπτικές ανάπτυξης, οι τράπεζες απειλούνται με νέα ανακεφαλαιοποίηση και η χώρα υποχωρεί συνεχώς σε όλους τους διεθνείς δείκτες ανταγωνιστικότητας. Σ΄ αυτό το περιβάλλον, είναι εντυπωσιακό και ταυτόχρονα ενδεικτικό, ότι οι δημοσκοπήσεις επιμένουν να φέρουν, ως πρώτης προτεραιότητας θέματα, την οικονομία και την ανεργία

Η ενασχόληση, όμως, με αυτά, φαίνεται να είναι περιθωριακή, να ακούγεται αδιάφορη και, εν τέλει, να φαντάζουν ως γραφικοί και απόμακροι, εκείνοι που φωνάζουν για την ανάγκη προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, για το άνοιγμα των αγορών, για την παραγωγή, για την ψηφιακή εποχή . Όσοι μιλούν τη γλώσσα των αριθμών, όσοι προσπαθούν να πουν ότι δουλειές για τα παιδιά μας και επιστροφή αυτών που έφυγαν, δεν θα υπάρξουν χωρίς σαφή οικονομική αλλαγή, χαρακτηρίζονται ως νεοφιλελεύθεροι ελιτιστές και, εν τέλει, εκτός τόπου και χρόνου.

Οι πολίτες κατατάσσουν ως βασική προτεραιότητα τη δραματική κατάσταση της οικονομίας, αλλά παρακολουθούν τον ξεπεσμό της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ως φτηνή οπερέτα.

Τελικά, τα όσα συμβαίνουν με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ, των ΑΝΕΛ και του Προέδρου της Βουλής, οδηγούν στον ευτελισμό της πολιτικής , στην υποβάθμιση της δημοκρατίας και αποτελούν τον σημαντικότερο χορηγό του ακροδεξιού φάσματος της κοινωνίας. Και τα τρία, ορίζουν τις προϋποθέσεις μια παρακμής που δεν επιτρέπει την οικονομική ανόρθωση και ανάπτυξη που χρειάζεται επειγόντως η χώρα.
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ, Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019

 

Προσθήκη σχολίου

Βεβαιωθείτε ότι εισάγετε τις (*) απαιτούμενες πληροφορίες, όπου ενδείκνυται. Ο κώδικας HTML δεν επιτρέπεται.

Πολυμέσα

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline