Υπάρχει αδιαμφισβήτητα διάχυτη δυσαρέσκεια, διαφορετικής εντάσεως, στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ, διότι ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ακολουθεί –διά της προβολής στρατιωτικής ισχύος– πολιτική αναδείξεως της χώρας του σε δύναμη περιφερειακή. Όμως η δυσαρέσκεια αυτή δεν συγκροτεί και ούτε συγκλίνει καν στη δημιουργία μετώπου ενιαίου έναντι του κ. Ερντογάν ή γενικότερα της Αγκυρας.
Παρέλκει βέβαια η επισήμανση πόσο άνευ σημασίας ουσιαστικής είναι οι περιφερειακές συμπλεύσεις τύπου Ελλάδος, Κύπρου, Ισραήλ, Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και ό,τι άλλο προκύψει στη συνέχεια. Όχληση δημιουργούν πρωτοβουλίες της μορφής αυτής, όχι τόσο προς την Τουρκία αλλά σε ορισμένους από τους συμμάχους μας.
Δεν αιφνιδιάστηκε, λοιπόν, ο κ. Ερντογάν από την επιβολή κυρώσεων που εψήφισε το Κογκρέσο. Τις ανέμενε. Όχι ενδεχομένως επί της προεδρίας του κ. Ντόναλντ Τραμπ αλλά ασφαλώς επί του διαδόχου του Τζο Μπάιντεν. Αλλά δεν πρόκειται να υποκύψει, όπως και δεν υπέκυψε η Τουρκία στις κυρώσεις που της υπεβλήθησαν από τις ΗΠΑ μετά την εισβολή στην Κύπρο το 1974.
Αυταρχικά καθεστώτα, όπως το ισχύον στην Τουρκία, δεν υποχωρούν, διότι η παραμικρά επίδειξη αδυναμίας οδηγεί στην κατάρρευσή τους. Σε πάσης φύσεως τακτικισμούς επιδίδεται η Αγκυρα, με αποτελεσματικότητα, ενίοτε, διότι στη διάρκεια της πολυμήνου κρίσεως με την Ελλάδα και την Κύπρο, συνέχισε και θα ολοκληρώσει τις έρευνές της στην Ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο.
Δεν επιδιώκει η Τουρκία πόλεμο με τη χώρα μας αλλά αναθεώρηση των ελληνικών θέσεων στη θάλασσα, στον περιορισμό των κυριαρχικών δικαιωμάτων μας, που οι κυβερνήσεις μας ρητορικώς διατυμπανίζουν αλλά ουδέποτε ανακήρυξαν. Τετελεσμένα δημιουργεί με τις ενέργειές της η Τουρκία, όπως συνέβη και στην Κύπρο, και αναμένει πως κάποια από αυτά θα αναγκασθεί να αποδεχθεί η Ελλάς.
Εάν υπάρχει μια κρίσιμη διαφορά ανάμεσα στα δύο έθνη είναι ότι οι Τούρκοι διαθέτουν τεράστια αποθέματα υπομονής εν αντιθέσει προς εμάς τους Ελληνες. Δεν είναι θέμα ισχύος, αλλά διαφορετικής ιδιοσυστασίας εθνικής. «Το πείσμα του Ελληνα διαρκεί τρεις μέρες», έλεγαν οι Οθωμανοί που μας γνώριζαν άριστα. Καιρός να αντιληφθούμε ότι το πείσμα των Τούρκων είναι ανεξάντλητο, είτε την εξουσία ασκεί ο κ. Ερντογάν είτε οποιοσδήποτε άλλος. Είναι απλώς και μόνον θέμα αντοχής.( Ο Κώστας Ιορδανίδης είναι αρθρογράφος στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ για διεθνή θέματα και εξωτερικής πολιτικής)