Παράλληλα σε εκτενές άρθρο του ο Μιχάλης Τσιντσίνης αναφέρεται στις πρώτες εναντιώσεις, ως εσωκομματικής γκρίνιας, που διατυπώθηκαν από κομματικά στελέχη στην επιλογή αυτή, που δεν προέρχεται από τα κομματικά ληξιαρχεία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και παράλληλα διαψεύδει τον πάγιο ισχυρισμό στην Κουμουνδούρου ότι υπάρχει μιντιακή συνομωσία εις βάρος του κόμματος. Τέλος, επισημαίνει το σοβαρό πρόβλημα της έλλειψης πολιτικού λόγου που χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ και πρέπει να διαμορφώσει επικοινωνιακά η κ.Τσαπανίδου σε ένα κόμμα με πολλές αντιφατικές απόψεις και τάσεις σχετικά.
ΣΥΡΙΖΑ: Είναι μια παλιά διαρκή εσωτερική αντιπαράθεση που έχει προφανώς κοπάσει λόγω και του τελικού δρόμου της εθνικής κάλπης αλλά που πάντα υφίσταται
Η επιλογή της δημοσιογράφου Πόπης Τσαπανίδου για τη θέση της εκπροσώπου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, έγραψε χθες ο Δ. Μανιάτης στα ΝΕΑ, δεν αιφνιδίασε μόνον τους πολιτικούς αντιπάλους της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Είχε ένα στοιχείο έκπληξης και για το «βαθύ κόμμα» – και όχι για πρώτη φορά, αφού ο Αλέξης Τσίπρας αρέσκεται στις εκπλήξεις (και των συντρόφων του).
Η Τσαπανίδου αυτές τις ημέρες δεν έχει αναλάβει επίσημα ακόμη γιατί ταλαιπωρείται με πνευμονία, παρότι πρόλαβε να ξεναγηθεί στα άδυτα της Κουμουνδούρου και στους ορόφους του κόμματος. Πρόλαβε όμως η όλη κίνηση να πυροδοτήσει δύο είδη αντιδράσεων: Μια από τους πιο πασοκογενείς αλλά και μεγάλο μέρος των κομματικών που θέλουν το άνοιγμα, τον διεμβολισμό του αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου, τις μεταγραφές που θα αποτυπώνουν ένα «κυβερνητικό, μαζικό κόμμα εν κινήσει». Αυτοί αντέδρασαν θετικά. Υπήρξε όμως και μια έτερη αντίδραση από εκείνο το κομμάτι που με αφορμή τη μεταγραφή έβαλε εκ νέου θέμα λειτουργίας των οργάνων, συλλογικών αποφάσεων, ακόμη και προσανατολισμού του κόμματος.
Το όλο θέμα δεν φαίνεται πως θα απασχολήσει την προσεχή Πολιτική Γραμματεία και Κεντρική Επιτροπή, που έτσι κι αλλιώς θα έχει ως θέμα τη στρατηγική της κάλπης και τα πρώτα ονόματα των ψηφοδελτίων.
Υπήρξε όμως θέμα έντονου διαλόγου που είχε ως πεδίο και τα κοινωνικά δίκτυα, με πιο ηχηρή την ένσταση της τέως κοινοβουλευτικής εκπροσώπου, τέως βουλευτού Φωτεινής Βάκη. «Αραγε κανείς/καμία δεν κρίθηκε άξιος/α από τα 185.000 μέλη να εκπροσωπήσει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Κανείς/καμία σύντροφος/ισσα δεν κρίθηκε ικανός/ή να αρθρώσει λόγο δομημένο, στέρεο και ευθύβολο απέναντι στην κυβέρνηση;» ανέφερε μεταξύ άλλων στα κοινωνικά δίκτυα, αν και οι βολές δεν ήταν βασικά κατά της νέας εκπροσώπου αλλά κατά της διαδικασίας που ακολουθήθηκε.
Ο φόβος
Είναι μια παλιά διαρκή εσωτερική αντιπαράθεση που έχει προφανώς κοπάσει λόγω και του τελικού δρόμου της εθνικής κάλπης αλλά που πάντα υφίσταται. Οι πιο βαθείς γνώστες του συριζαϊκού παρασκηνίου δεν θεωρούν πως θα ανακινηθεί περαιτέρω θέμα – ούτε από το ρεύμα της Ομπρέλας. Εξάλλου, οι πιο πολλοί εξ αυτών και έμπειροι είναι και ξέρουν πώς μετράει το κάθε μομέντουμ – ειδικά όταν η μάχη με την κυβέρνηση λαμβάνει σκληρά χαρακτηριστικά. Ο φόβος όμως ενός μέρος του βαθέος κόμματος να πάει ο ΣΥΡΙΖΑ στην εκλογική μάχη με άξονα τη λάμψη ή τα πιο απολιτικά χαρακτηριστικά στο όνομα ενός θολού ανοίγματος υπάρχει πάντα κάτω από το τραπέζι.
Βέβαια, επειδή οσονούπω θα ανακοινωθούν ονόματα, γίνονται διεργασίες να έχει μετοχή στις διεργασίες και κρούσεις και το όλον κόμμα και μάλιστα πέραν της ομάδας κρούσης (Ράνια Σβίγκου, Γιώργος Βασιλειάδης, Μιχάλης Καλογήρου) να έχουν άποψη, εικόνα και συμμετοχή και οι οργανώσεις ανά περιοχή. Πάντως εσωτερικά επικρατεί νηνεμία στο θέμα και όπως λένε όσοι γνωρίζουν τα ρεύματα θα έχουν εκπροσώπηση στην εκλογική μάχη αλλά και στην αυτοδιοικητική που έπεται.