Ακόμα συνεχίζουν να καίνε σε πολλές περιοχές οι πυρκαγιές. Να καταστρέφουν κατοικίες και περιουσίας, δάση και περιοχές, πρασίνου. Με ευθύνες , παραλείψεις και λάθη, που πρέπει να καταλογισθούν και να μην ξαναγίνουν. Μετά από επτά μέρες που η Ελλάδα συνεχίζει να καίγεται η κυβέρνηση φαίν εται πως βρίσκεται αντιμέτωπη με την πιο σοβαρή πολιτική κρίση της διετίας. Μεγάλη, ιδιαίτερα σοβαρή. Καλείται, τώρα, αφού προηγουμένως σβήσει όλες τις εστίες φωτιάς να αντιμετωπίσει την επόμενη ημέρα της βιβλικής καταστροφής. Η πρώτη κυβερνητική σύσκεψη έγινε, χωρίς να καταλογισθούν οι όποιες ευθύνες ή να αναζητηθούν τα αίτια της καταστροφής.
Έγινε ευρεία συζήτηση για την ανακούφιση των πληγέντων. Αυτό είναι και το ποιο σημαντικό στοίχημα της κυβέρνησης. Ήδη, όπως ανακοίνωσε ο Πρωθυπουργός εγκρίθηκε συμπληρωματικός προϋπολογισμός 500 εκατομμυρίων ευρώ ειδικά για τις περιοχές που έχουν πληγεί. Ακολουθεί συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου και εξειδίκευση των μέτρων. Θα ακολουθήσει συνέντευξη τύπου. Η οργή ωστόσο των πολιτών, ειδικά στην Εύβοια, είναι έκδηλη και δεν είναι απότοκος καμιάς αντιπολιτευτικής γραμμής, ούτε σχέδιο αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης. Και εξηγούμαι:
Υπάρχουν ευθύνες, αποτυχίες και οι αστοχίες
Είναι εύλογη η πικρία και η οργή κατοίκων στην Αττική και την Εύβοια που είδαν να καταστρέφονται περιουσίες μιας ζωής, που δεν είδαν τα εναέρια μέσα όταν τα ζήτησαν και όταν υπήρξε ανάγκη, που αναγκάσθηκαν πολλές φορές μόνοι τους να σβήσουν τη φωτιά. Με εθελοντές και γείτονες .Αλλά περισσότερο ίσως είναι οργισμένοι οι κάτοικοι της Εύβοιας (και της Ηλείας) για το ιδιαίτερα το εκπληκτικό φυσικό περιβάλλον που έχει μετατραπεί σε κρανίου τόπο. Και είναι οργή γιατί καταλογίζονται ευθύνες, και στον κρατικό μηχανισμό (και όχι μόνον στην κλιματική κρίση και στον καύσωνα των τελευταίων ημερών) για το γεγονός ότι επί 7 ημέρες η Ελλάδα συνεχίζει να καίγεται. Παρά το ότι από την πλευρά της κυβέρνησης γίνονται προσπάθειες να δικαιολογηθούν οι κινήσεις των προηγούμενων ημερών στο πεδίο της μάχης, (όπως ότι μέσα σε λίγες ημέρες ξέσπασαν 586 φωτιές σε όλες τις γωνιές της χώρας), είναι φανερό ότι υπήρξαν επιχειρησιακές ανεπάρκειες και λανθασμένες αποφάσεις κι εκτιμήσεις που είχαν ως αποτέλεσμα, ίσως τη μεγαλύτερη καταστροφή από πυρκαγιά στα ελληνικά χρονικά.
Πού εστιάζεται η κριτική
Κριτική, για παράδειγμα δέχεται η κυβέρνηση για την επιλογή της να κρατηθούν δυνάμεις στην Αττική και να δοθεί σε αυτήν προτεραιότητα. Όπως μου έλεγε πρωτοκλασάτο κυβερνητικό στέλεχος (που πρώτη φορά ομιλεί μετά την καταστροφή) εκείνες τις στιγμές που είχαν ξεσπάσει 7 μεγάλες πυρκαγιές (από τις 118 που υπήρχαν εκείνη την ημέρα σε όλη την χώρα), έπρεπε να σταθμιστεί ο κίνδυνος του αριθμού των ζωών που έπρεπε να σωθούν, να μην υπάρξει καταστροφή ολόκληρων συνοικιών και προαστείων στην Αττική με χιλιάδες κατοίκους μέσα σε αυτά και να μην υπάρξει ούτε μια απώλεια ζωής. Το συγκεκριμένο στέλεχος δικαιολογεί τις εκκενώσεις που έσωσαν ζωές.
Ωστόσο οι κριτικές συνεχίζονται. Σας μεταφέρω μερικές που ξεχωρίζουν: Προβλήματα και χρόνιες παθογένειες που αναδείχτηκαν πλέον στο προσκήνιο. Αστοχίες κινήσεων. Αξιωματούχοι σε κρίσιμες δημόσιες υπηρεσίες βγαλμένοι από το παρελθόν. Δηλαδή ευθυνόφοβοι και ανεπαρκείς. Στελέχη του κυβερνητικού μηχανισμού υπερτιμημένα. «Επιτελικοί» και συντονιστές που φάνηκε να μην αντέχουν σε συνθήκες πραγματικής κρίσης.
Όλα αυτά θα πρέπει να λάβει υπόψη του ο Πρωθυπουργός γιατί πέραν των αποζημιώσεων και της αποκατάστασης των ζημιών προέχει και η διόρθωση των λαθών ώστε να μην ξανασυμβούν σε αυτή την πολύπαθη χώρα.