Ασφαλώς και αποτελεί εθνικό μας καθήκον η συμπαράσταση στην ελληνική Κυβέρνηση σε δύσκολες διαπραγματεύσεις της προς τους ξένους. Ακόμα και προς τους Ευρωπαίους εταίρους.
Μετά τη περιβόητη ιδέα της να τυπώσουμε δικά μας ευρώ (στην οποία μάλιστα επέμεινε) η πρώην βουλευτής Κοζάνης των ΑΝΕΛ Ραχήλ Μακρή προσπαθεί να ξεχωρίσει μέσα στο πλήθος των νέων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ.
Πάμε να συμπληρώσουμε τον ένα μήνα από τις εκλογές. Κι όμως δεν έχουν διοριστεί -παρά ελάχιστοι- οι νέοι γενικοί γραμματείς στα υπουργεία και οι νέα οι διοικητές.
Μάλλον δεν τον ωφέλησε η συμμετοχή του στο περιβόητο (και αποτυχημένο) δείπνο της Μαριέττας Γιαννάκου. Φάνηκε υπέρ φιλόδοξος ο τετράκις υπουργός Νίκ. Δένδιας, οι τρεις χάρη στον Αντώνη Σαμαρά.
Καλύτερα να κάνει κράτη στις υποσχέσεις και εξαγγελθείσες της η νέα πρόεδρος της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου. Διότι η καλή λειτουργία της Βουλής οφείλεται στην καλή λειτουργία της Κυβέρνησης και της κάθε κοινοβουλευτικής ομάδας, με πρώτη εκείνη του ΣΥΡΙΖΑ.
Ήθελαν να κάνουν φιγούρα, ασφαλώς. Προηγήθηκε ο Λευκός Οίκος, ο οποίος δήλωσε πως παρουσιάστηκε επιλεκτικά και δήθεν ως άμεση πολιτική συμπαράσταση η επικοινωνία με τον νέο Έλληνα Πρωθυπουργό.
Το "κίνημα των πλατειών" έχει την αφετηρία του στα 2010-2011 με τα αήθη συνθήματα κατά της Βουλής και την συνύπαρξη στη πλατεία Συντάγματος Χρυσαυγιτών και αριστεριστών, του ΣΥΡΙΖΑ και πέραν αυτού.
Έφυγε από υπουργός Τουρισμού και πολλά έντυπα και ιστοσελίδες που την αποθέωναν για το αποκαλυπτικό μπούστο της (κι όχι για το έργο της) ή τις ιδέες της, τη λησμόνησαν.
Τον θεωρούν άπειρο αλλά υπερβολικά φιλόδοξο. Και τον σχολιάζουν αναλόγως, δηλαδή ειρωνικά. " Δεν ξέρει τι λέει" σχολίασε ο πρόεδρος της Κομισιόν Ζανιάς Κλωντ Γιουνκέρ σε ομήγυρη βουλευτών του Ευρωπαϊκού Λαίκου Κόμματος.
Η «προεκλογική» ρίψη της υπόθεσης των Τεμπών στην αρένα της πολιτικής την υποτάσσει στον εντυπωσιασμό και στην ψηφοθηρική αντιδικία ερήμην και εις βάρος της ανεύρεσης…