Σημειώνεται αυτή η εκδοχή ως πιθανός ( και μόνος) λόγος προς πρόωρες εκλογές, γιατί οι διαπραγματεύσεις Ελλάδος-Τουρκίας δεν πρόκειται να πάνε καλά, δηλαδή να πορευτούν ως απλή συνέχεια όσων είχαν διακοπεί το 2016 από τον Τ. Ερντογάν. Χωρίς τα μαξιμαλιστικά του αιτήματα, με επιπλέον κοινή επιδίωξη την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης ( όπως ήδη η συναινετική προσφυγή για υφαλοκρηπίδα που συναποφάσισε η χώρα μας με την Αλβανία)
Κανένας άλλος σοβαρός λόγος δεν φαίνεται να υπάρχει για προσφυγή στις κάλπες, ούτε φαίνεται να διαφανεί μέσα στο 2021 -πολιτικός, οικονομικός, κοινωνικός. Σε κάθε αντίθετη περίπτωση ο Κυρ. Μητσοτάκης θα κινδυνεύει να έχει φανεί ασυνεπής, θα πρέπει να δικαιολογήσει πειστικά τον σοβαρό λόγο επί " μείζονος εθνικού θέματος" και επιπλέον να μην αιφνιδιάσει -δυσαρεστήσει την παράταξη του, όπως ο Κων. Καραμανλής με τις πρόωρες εκλογές τον Σεπτέμβριο του 2019.
Πολύ περισσότερο όταν ο Πρωθυπουργός έχει συνδέσει τη διεξαγωγή των νέων εκλογών με θετικά αποτελέσματα, ορατά και μετρήσιμα στην αγορά, την οικονομία, την κοινωνία και τη δημόσια υγεία.
Από το ξεπέρασμα του εφιάλτη του κορωνοϊού έως τις νέες επενδύσεις ( καθώς ακόμα και εκείνη του Ελληνικού καρκινοβατεί και 3-4 μεγάλες αποτελούν ακόμα εξαγγελίες προθέσεων πολυεθνικών εταιρειών ) έως την βελτίωση του τουρισμού. Αποτελέσματα τα οποία εμποδίστηκαν και αναβλήθηκαν.
Τότε γιατί όλα αυτά τα δημοσιεύματα;
Η λεγόμενη " ανασχηματολογία " αποτελεί παθογένεια της πολιτικής μας ζωής μόνιμη. Η αντιπολίτευση γιατί πιστεύει ότι με τη φημολογία αυτή φθείρει την Κυβέρνηση, ενώ η Κυβέρνηση θεωρεί ότι παρόμοια δημοσιότητα πιέζει δημιουργικά τους υπουργούς και κάνει πειθαρχικούς βουλευτές και στελέχη στον κρατικό μηχανισμό. Όσο για τα ΜΜΕ έχουν ήδη αντικαταστήσει το ρεπορτάζ με φήμες και σενάρια όπως οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις έδειξαν ένα ενδιαφέρον φαινόμενο:
Το 70% των πολιτών δεν θέλει πρόωρες εκλογές, είναι σε μεγάλο βαθμό ικανοποιημένο από Μητσοτάκη και Κυβέρνηση, δίνει μια διαφορά προτίμησης ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ στις 17-18 μονάδες αλλά προβλέπει ότι η διακυβέρνηση Μητσοτάκη δεν θα εξαντλήσει την τετραετία. Ίσως κατά μερικούς μήνες, νωρίτερα, όπως συνέβη με τη δεύτερη Κυβέρνηση Αλέξη Τσίπρα, που εκλέχτηκε τον Σεπτέμβριο του 2015 ( μετά επτάμηνη πρώτη θητεία ) μέχρι τον Ιούλιο του 2019. Πρόωρες εκλογές δηλαδή τοποθετημένες όχι το 2021, ούτε το 2022 αλλά μέσα στους πρώτους μήνες του 2023.
Πολύ περισσότερο ο Κυρ. Μητσοτάκης χρειάζεται αυτή την άνεση χρόνου, όχι μόνο γιατί κανείς σοβαρός λόγος δεν τον απειλεί και δεν τον πιέζει ή γιατί δεν θα μπορεί να βρει μια αξιόπιστη δικαιολογία αλλά επειδή οι νέες εκλογές θα γίνουν με το σύστημα της απλής αναλογικής (γεγονός που σημαίνει ότι ακόμα και αν υπερβεί -όπως σήμερα φαίνεται δυνατό -το 40% των εκλογών του 2019 για τη ΝΔ είναι δύσκολο να συγκεντρώσει αυτοδύναμη κοινοβουλευτική πλειοψηφία 153-155 βουλευτών. Με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε σε νέες εκλογές σύντομα, με τη ΝΔ να κερδίσει με την ενισχυμένη αναλογική πλέον, πάνω από 160 έδρες.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν πρέπει να επαναλάβει τα αναγκαστικά σφάλματα του πατέρα του το 1989 να κυβερνήσει είτε άδοξα με συνεργασίες κομματικές ή πολύ δύσκολα με 151 ψήφους.
Όμως, οι διπλές εκλογές θα χρειαστούν ένα τετράμηνο προεκλογικών αναμετρήσεων και εντάσεων, σε μια χώρα που έχει βγει από τη δοκιμασία του κορωνοϊού και έχει ξαναρχίσει την ανάκαμψη από τον Ιούλιο του 2019 έως τον Μάρτιο του 2020, που διακόπηκε και έπληξε σοβαρά οικονομία, εργασία, τουρισμό και κοινωνία στην Ελλάδα. Πρόωρες εκλογές και μάλιστα διπλές, δεν μπορούν να γίνουν χωρίς να έχουν κλείσει αυτές οι πληγές.
