Έξι μήνες τώρα, που δήλωναν όλοι με μια φωνή πως δεν υπάρχει κανένα θέμα Ασφαλιστικού. Πως παραμένει κλειστό και αναλλοίωτο, ότι δεν πρόκειται να ανοίξει θέμα συντάξεων, παλαιών και νέων, περικοπών, αύξησης του ορίου ηλικίας, νέων εισφορών κλπ.
Όταν έλεγε και τα επεσήμανε ο Άδωνις Γεωργιάδης τον έλεγαν ακραίο και τον κατηγορούσαν ως πολιτικό συκοφάντη. Ώσπου, ήλθε ο ίδιος ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Φίλης και κατηγόρησε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου ότι (όχι μια και δυο), αλλά πολλές φορές έκανε πλάτες στη Χρυσή…
Απέδειξε ότι δεν τα καταφέρνει στην καλή επιλογή στενών συνεργατών στο εξωτερικό. Είτε αλαζόνες επιλέγει, είτε άχρωμους υποτακτικούς, είτε αμετανόητους κομμουνιστές και ακραίους για Υπουργούς.
Εξοργισμένοι είναι στο Μαξίμου με τη συνδικαλίστρια δημοσιογράφο της ΕΡΤ Αγλαΐα Κυρίτση, που την έβαλαν στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ αλλά εκείνη καταψήφισε τις προτάσεις Τσίπρα.
Τι τα θέλει τα ρητά και τις ιστορικές φράσεις, οι οποίες φανερώνουν το χαμηλό βαθμό μόρφωσης του; Γιατί δεν ρωτάει κανένα πιo διαβασμένο δίπλα του; Δεν υπάρχει άραγε;
Η δύναμη και επιρροή της ομογένειας, ειδικά στις ΗΠΑ, είναι βασικός πολλαπλασιαστής ισχύος για την Ελλάδα. Δεν χρειάζονται πολλές εξηγήσεις ή αναφορές στην περίπτωση του…
Τα Βαλκάνια φημίζονται σαν ευλογημένα από τα ουράνια, σέρνουν όμως και την κατάρα τους: παραείναι στενός τόπος για να αφομοιώσει τη συγκρουσιακή συνύπαρξη μισής ντουζίνας…