Καθημερινά το βιώνουμε και ως πολίτες, καθώς κάθε ελληνική οικογένεια στο μεσημεριανό φαγητό, στο οικογενειακό τραπέζι, το 72% των τροφίμων με τα οποία σιτίζεται, εισάγονται. Καταλαβαίνετε, λοιπόν, ότι η χώρα έχει χρεοκοπήσει προ καιρού, τουλάχιστον στον αγροδιατροφικό τομέα. Κι εδώ δεν βλέπουμε κάποια πρόταση, κάποια κίνηση ανατροπής αυτής της αρνητικής κατάστασης.
Ένας άλλος δείκτης που αποτυπώνει πόσο άσχημη είναι η κατάσταση, στη διαχείριση, στην οργάνωση, στην προοπτική του αγροτικού τομέα είναι και το γεγονός ότι από το '84, όταν άρχισαν να εισρέουν τα ευρωπαϊκά κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, μέχρι και το 2010 η χώρα μας έλαβε οικονομικές εισροές –όπως λέγονται- ύψους 62 δισεκατομμυρίων ευρώ. Ένα μέγεθος δυσθεώρητο! Ούτε στα καλύτερα όνειρά τους δεν περίμεναν οι Έλληνες αγρότες να έρθουν τόσα πολλά λεφτά στη χώρα.
Αυτά τα χρήματα έρχονταν είτε ως άμεσες ενισχύσεις είτε ως έμμεσες επιδοτήσεις για αναπτυξιακά έργα. Και υποτίθεται βάσει εγκεκριμένου σχεδίου, συνήθως αυτών των επταετών προγραμματικών περιόδων που εγκρίνονταν από την εκάστοτε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Γεωργίας, χρηματοδοτούνταν αυτές οι δράσεις, που περιγράφονταν, για να πιάσουν τόπο και να αυξήσουν την παραγωγή, την παραγωγικότητα, να βελτιώσουν τις υποδομές των Ελλήνων αγροτών για να συμβάλουν στην ανάπτυξη της υπαίθρου.
Και θα περίμενε κανείς ότι μετά από τριάντα χρόνια η Ελλάδα θα παρήγαγε τουλάχιστον το ίδιο με την ποσότητα παραγωγής που είχαμε το '80. Στις αρχές της δεκαετίας του '80, πριν μπούμε την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα, η χώρα μας είχε ένα ποσοστό αυτάρκειας στα τρόφιμα πάνω από 80%, μετά το '84 -οπότε και αρχίζουμε και υπολογίζουμε τις εισροές της χώρας- και φτάνοντας στο 2010 και ενώ πήραμε 62 δισεκατομμύρια ευρώ, μόνο την τελευταία δεκαετία, κύριε Υπουργέ, οι εισαγωγές σε αγροδιατροφικά προϊόντα για τη χώρα ξεπέρασαν αυτό το ποσό. Οι εισαγωγές της χώρας από το 2000 μέχρι το 2010 είναι 63 δισεκατομμύρια σε αγροδιατροφικά προϊόντα, δηλαδή τα 62 δισεκατομμύρια δεν έπιασαν τόπο.
Αναφερόμενος σ' αυτό το θέμα και στην Επιτροπή, ο Υπουργός είπε «Μα, δεν εξάγουμε κιόλας;». Σαφώς και εξάγουμε. Εξάγουμε μια ποσότητα τροφίμων της τάξεως των 40 δισεκατομμυρίων. Δηλαδή, όλη αυτή τη δεκαετία έχουμε 20 δισεκατομμύρια ευρώ έλλειμμα, το οποίο εάν φροντίζαμε από την αρχή της δεκαετίας του 2000, δηλαδή να μεγιστοποιήσουμε την αυτάρκεια στη χώρα, να υπήρχε από τότε ένα εμπνευσμένο εθνικό στρατηγικό σχέδιο για την αυτάρκεια στη χώρα, σήμερα αυτό το έλλειμμα θα ήταν μικρό, μπορεί να ήμασταν και εξωστρεφείς, να είχαμε θετικό εξαγωγικό ισοζύγιο προς τις άλλες χώρες. Και μπορεί η χώρα, έχει δυνατότητες.
Εφόσον λοιπόν εδώ δεν έρχεται κάτι να ανατρέψει αυτήν την κατάσταση και να δώσει το στίγμα του το Υπουργείο με την πρώτη νομοθετική κίνηση, σίγουρα τρίβουν τα χέρια τους οι δανείστριες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι εταίροι μας. Στο πρώτο δανειακό συμβόλαιο της χώρας –και θα ήθελα να αναφέρω, κύριε Πρόεδρε, τα νούμερα- που η χώρα μας πήρε 110 δισεκατομμύρια ευρώ, όλες οι ευρωπαϊκές χώρες μοιράζονται κάποια ποσά που δάνεισαν στη χώρα. Έτσι, λοιπόν, η Γερμανία μας έδωσε 22 δισεκατομμύρια ευρώ, η Γαλλία 16 δισεκατομμύρια ευρώ και η Ιταλία 17 δισεκατομμύρια ευρώ.
Αν αθροίσουμε τα ποσά των εισαγωγών που κάνει η χώρα μας απ' αυτές τις χώρες την τελευταία δεκαετία, καταλαβαίνει εύκολα ο καθένας απλά σκεπτόμενος πολίτης ότι αυτά τα ποσά εμείς τα επιστρέφουμε στο πολλαπλάσιο μέσω της εισαγωγής των αγροτικών προϊόντων. Και να τα πω: Ενώ η Γερμανία μάς δανείζει 22 δισεκατομμύρια, στη δεκαετία που μας πέρασε εμείς τους δώσαμε, για να εισάγουμε αγροτικά προϊόντα, 7 δισεκατομμύρια. Εάν η Γαλλία μας δάνεισε 16 δισεκατομμύρια για το μνημονιακό συμβόλαιο, εμείς θα τους δώσουμε 3,5 δισεκατομμύρια για να εισάγουμε τα τρόφιμά τους. Το ίδιο συμβαίνει και με την Ιταλία. Δηλαδή όσα χρήματα μας δίνουν, εμείς ένα τεράστιο ποσό απ' αυτά το δίνουμε για να εισάγουμε αγροτικά προϊόντα απ' αυτές τις χώρες.
Επίσης, πέρα από τις δανείστριες χώρες, που χαίρονται με την ανύπαρκτη αγροτική πολιτική στη χώρα μας, σίγουρα τρίβουν τα χέρια τους και οι εισαγωγείς των αγροτικών προϊόντων. Θα δώσω ένα παράδειγμα με ένα προϊόν: Η Ελλάδα εισάγει δίνοντας περίπου 1,2 δισεκατομμύρια ευρώ κάθε χρόνο για κόκκινο κρέας, δηλαδή χοιρινό, μοσχαρίσιο και κάποια κρεατοσκευάσματα. Εάν οι εισαγωγείς, που κάνουν αυτές τις αθρόες εισαγωγές, δουλεύουν αυτά τα ποσά με 10%, καταλαβαίνετε ότι από τα 1,2 δισεκατομμύρια κάθε χρόνο τα 120 εκατομμύρια ευρώ πηγαίνουν στις τσέπες αυτών των εισαγωγέων. Κάλλιστα θα μπορούσε ένα κομμάτι απ' αυτήν την παραγωγή να γίνει εδώ, στην Ελλάδα, και αντί να εισάγουμε δίνοντας 1,2 δισεκατομμύρια να εισάγουμε δίνοντας 600 εκατομμύρια. Τα άλλα 600 εκατομμύρια θα πήγαιναν ως μισθοί και ως παραγόμενος πλούτος στη χώρα, σε Έλληνες κτηνοτρόφους που θα είναι εγκατεστημένοι σε όλη την ύπαιθρο.
Το ίδιο χαίρονται και τα super markets ξένων συμφερόντων που έρχονται και στήνουν εδώ τις αλυσίδες τους και τα δίκτυά τους και εισάγουν αθρόα προϊόντα υποδεέστερης ποιότητας από τα ελληνικά, εις βάρος της εγχώριας παραγωγής.
.....Η Ελλάδα που παράγει είναι το δικό μας όραμα, ο δικός μας στόχος. Είναι αυτό που πιστεύουμε ότι μπορεί να πετύχει η Ελλάδα. Σας καταθέτουμε, λοιπόν, μία πρόταση ποσοτικοποιημένη, συγκεκριμένη και στοχευμένη. Είναι μια πρόταση επτά σημείων με την οποία μπορεί σύντομα η χώρα μας, μέσα σε μια τριετία ή τετραετία, να αυξήσει τον παραγόμενο πλούτο κατά 2,5 δισεκατομμύρια ευρώ, επιτυγχάνοντας κατά 50% αυτάρκεια στο κόκκινο κρέας.
Από εδώ θα εξοικονομήσουμε 500 εκατομμύρια ευρώ το χρόνο, επιτυγχάνοντας 50% μείωση το χρόνο των εισαγωγών στις ζωοτροφές και άλλα 180 εκατομμύρια ευρώ, επιτυγχάνοντας 50% μείωση των εισαγωγών των γαλακτοκομικών προϊόντων. Οι εισαγωγές μας είναι περίπου στα 700 εκατομμύρια ευρώ και μπορούν να εξοικονομηθούν άλλα 350 εκατομμύρια ευρώ από εκεί. Στο ελαιόλαδο, εάν αυξήσουμε κατά 50% την τυποποίηση του ελληνικού ελαιολάδου, μπορούμε να εξοικονομήσουμε άλλα 90 εκατομμύρια ευρώ. Εάν αξιοποιήσουμε την προοπτική της φέτας, την οποία δυστυχώς την εκχωρείτε, κύριε Υπουργέ, ελαφρά τη καρδία στον Καναδά και τη Σιγκαπούρη, μπορεί η χώρα να αυξήσει τον πλούτο της κατά 1 δισεκατομμύριο ευρώ ετησίως. Επίσης, εάν αυξήσουμε την αυτάρκεια της χώρας σε οπωροκηπευτικά, μπορούμε να εξοικονομήσουμε άλλα 350 εκατομμύρια ευρώ. Αν προσθέσουμε και άλλα 50 εκατομμύρια ευρώ από την εξοικονόμηση των πόρων από τη μείωση των εισαγωγών σε ζωντανά ζώα, συνολικά όλα αυτά είναι 2.500.000.000. Είναι μια στοχευμένη πρόταση, που μπορεί να θέσει σε εφαρμογή το Υπουργείο σας με τις ανάλογες πολιτικές των κινήτρων και όχι της διαχειριστικής πολιτικής που αποτυπώνεται σε αυτό το νομοσχέδιο.
Αυτή η δέσμη των προτάσεων δημιουργεί πάνω από διακόσιες χιλιάδες νέες μόνιμες θέσεις εργασίας στον πρωτογενή τομέα. Πείτε μου, κύριε Υπουργέ, αν υπάρχει άλλος κλάδος στη χώρα που να μπορεί να δημιουργήσει έστω και δέκα χιλιάδες μόνιμες θέσεις εργασίας. Εδώ σας μιλάμε για διακόσιες χιλιάδες θέσεις εργασίας και πλέον. Μόνον η φέτα μπορεί να δώσει πάνω από εκατό χιλιάδες με εκατόν πενήντα χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας.
Εδώ, δυστυχώς, η Κυβέρνηση και οι συναρμόδιοι Υπουργοί δεν δείχνουν το αντίστοιχο ενδιαφέρον. Την ίδια πρόταση καταθέσαμε και στον Υπουργό Οικονομικών, τον κ. Στουρνάρα, λέγοντάς του ότι απ' αυτά τα 2 δισεκατομμύρια ευρώ με ένα μέσο φόρο ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος 20% με 25% μπορεί το κράτος να εξοικονομήσει έσοδα 450 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως, τη στιγμή που φορολόγησε το 2014 για πρώτη φορά τα αγροκτήματα των αγροτών με 1 έως 2 ευρώ, για να εισπράξει 200 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς να έχει θέσεις εργασίας η πρόταση που εφαρμόζει το Υπουργείο Οικονομικών.
Εδώ, λοιπόν, έχουμε πρόταση 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ ετησίως για τη χώρα και διακόσιες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, την οποία θα την καταθέσουμε και σας καλούμε να τη συζητήσουμε αναλυτικά στις Επιτροπές. Έχουμε εμπιστοσύνη στις δικές σας ικανότητες, αλλά θέλουμε να σας βοηθήσουμε να είστε πιο αποφασιστικός και πειστικός απέναντι στους συναδέλφους σας στην Κυβέρνηση.
Έτσι, λοιπόν, το πρόταγμα για εμάς στον πρωτογενή τομέα, στον αγροτικό τομέα της χώρας, είναι η παραγωγή νέου πλούτου και η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, κάτι που είναι δυνατότητα και όχι απλώς ένα όραμα. Εδώ οι πρωτιές της Ελλάδας στις παραγωγές σε σκληρό σιτάρι, σε αραβόσιτο, σε ρύζι, σε βαμβάκι, σε καπνό, σε ψάρια, σε τυροκομικά, το εγγυώνται. Όμως, είναι τόσο ανοργάνωτα και στον αέρα, που πρέπει να μπουν σε μια τάξη και σε μια σειρά.
(Ο Γιώργος Κασαπίδης είναι πτυχιούχος της Σχολής Γεωτεχνικών Επιστημών Θεσσαλονίκης, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές και σήμερα ανεξάρτητος βουλευτής Κοζάνης εκλεγείς με τη Νέα Δημοκρατία και διαγραφείς. Έχει εκλεγεί γραμματέας-συντονιστής της ομάδας των Ανεξάρτητων Δημοκρατικών Βουλευτών).