Θέλω εδώ να θυμίσω, γιατί έχουμε ασθενική μνήμη, τα εξής: Σήμερα θα γινόταν μια κουβέντα για τις παρεμβάσεις που γίνονται στη Δικαιοσύνη. Κατ' αρχήν, θα ήθελα να κάνω μια παρένθεση και να πω ότι είμαι από αυτούς που χρόνια λένε ότι για τα λειτουργήσει σωστά η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, ο τρίτος πυλώνας της που είναι η δικαστική εξουσία, θα έπρεπε να είναι ανεξάρτητος.
Ο αείμνηστος Σωτήρης Μπάγιας είχε κάνει μια φοβερή πρόταση. Μπορεί να μην μιλάει για την απόλυτη ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης, αλλά σε πολύ μεγάλο βαθμό ανεξαρτησία. Δυστυχώς, δεν έγινε τίποτα. Το άρθρο 90 του Συντάγματος, που καθορίζει πώς διορίζονται οι Πρόεδροι του Αρείου Πάγου, του Ελεγκτικού Συνεδρίου και του Συμβουλίου της Επικρατείας, πιστεύω ότι θα πρέπει να αλλάξει κάποτε. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό στην επόμενη αναθεώρηση να κάτσουμε όλοι μαζί, αν πράγματι θέλουμε να λειτουργεί σωστά η Κοινοβουλευτική Δημοκρατία, ο ένας από τους τρεις πυλώνες να είναι πράγματι ανεξάρτητος. Μέχρι τότε, όμως, αυτή είναι η Δικαιοσύνη και θα δούμε πώς λειτουργούσε.
Ένας Βουλευτής, ο Δημήτρης Τσιρώνης του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος ήταν Πρόεδρος στην Επιτροπή για το Βατοπέδι, προέβλεψε το 2010 ότι η κυπριακή οικονομία και μια συγκεκριμένη τράπεζα θα κατέρρεαν και μάλιστα, σε γραπτή αναφορά του. Δυο χρόνια αργότερα ο τότε Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος που είχε αντίθετη γνώμη, διαψεύστηκε, διότι πράγματι και η τράπεζα κατέρρευσε δύο χρόνια και δύο μήνες μετά. Γύρω στον Οκτώβριο ή Σεπτέμβριο του 2012 η κυπριακή οικονομία καταρρέει, η τράπεζα καταρρέει.
Η Κυπριακή Βουλή, το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Κύπρου και ο Εισαγγελέας της Κύπρου κάνουν έναν αγώνα δρόμου. Πιστεύουν ότι η χώρα τους έχει υποστεί ζημιές από 2,5 ως 15 δισεκατομμύρια, με μέσο όρο τα 7 δισεκατομμύρια.
Εδώ να θυμίσω όσον αφορά στη Lehman Brothers, που τάραξε τον πλανήτη το 2008: Η κατάχρηση ήταν γύρω στα 70 δισεκατομμύρια και τινάχθηκε ο κόσμος στο αέρα. Καταλαβαίνετε τι σημαίνει για μια μικρή χώρα όπως είναι η Κύπρος να χάνει 6 με 7 δισεκατομμύρια. Ακόμη και σήμερα, με διάφορα δικαστικά τερτίπια, ο συγκεκριμένος τραπεζίτης δεν έχει ανακριθεί από τις κυπριακές Αρχές. Έχει σχέση με τη συζήτηση που θα γινόταν απόψε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Θέλω ακόμη να θυμίσω -και δεν μπαίνω σε λεπτομέρειες- το εξής: Φαντάζομαι ότι την Κυπριακή Δημοκρατία δεν τη σεβόμαστε a la carte. Δεν πιστεύω ο Αναστασιάδης να έχει προσχωρήσει στον ΣΥΡΙΖΑ. Λέω, η Κυπριακή Βουλή το Υπουργείο Δικαιοσύνης και ο Εισαγγελέας της Κύπρου.
Θέλω, επίσης, να θυμίσω σε σχέση με την κουβέντα που θα γινόταν και αναβάλλεται σωστά κατά τη γνώμη μου, ότι ο Χριστοφοράκος έφυγε εν χορδαίς και οργάνοις όπως και ο Καραβέλας, μια δικαιοσύνη που πάλι λειτούργησε λίγο περίεργα σε εκείνη την περίπτωση.
Θέλω να θυμίσω ότι ο Σίκατσεκ έδωσε δεκάδες ονόματα Ελλήνων πολιτικών που δωροδοκήθηκαν από τη Siemens και ένας Έλληνας εισαγγελέας γνωμάτευσε ότι αυτό ήταν δωρεά.
Θέλω, ακόμη, να θυμίσω ότι ένας γνωστός εκδότης έκανε κουρελόχαρτο όλες τις διαδικασίες «πόθεν έσχες», δηλώσεων κλπ., προφανώς γιατί αισθανόταν ότι ήταν στο απυρόβλητο.
Ακόμα και πράγματα, δηλαδή, που δεν είχε και συμφέρον να μην τα κάνει, τα περιφρονούσε. Βαριόταν προφανώς.
Έτσι λειτούργησε η χώρα τα πολλά προηγούμενα χρόνια. Kαι βλέπω μια απεγνωσμένη προσπάθεια -γιατί η υπερβολή ενδημεί σε αυτήν την Αίθουσα- ότι όλα γινόντουσαν καλώς, τίποτα δεν έγινε λάθος, η δικαιοσύνη δούλευε σωστά και πάει λέγοντας.
Σήμερα, έγινε ένα απίστευτο κτύπημα στις Βρυξέλλες. Είναι κακό για όλη την Ευρώπη. Κυρίως, όμως, είναι κακό για τη χώρα μας. Ξέρουμε ότι η αξιολόγηση είναι σε διαδικασία εκκρεμότητας, σε διαδικασία εκκρεμότητας είναι και το προσφυγικό. Είναι μια δύσκολη στιγμή και δεν δικαιολογεί υψηλούς τόνους.
Θέλω, όμως, εδώ να ξεκαθαρίσω ένα ζήτημα. Ακούω συχνά την κριτική ότι από τη μια ζητάτε συναίνεση και από την άλλη μας κατηγορείτε. Θέλω να μου απαντήσει ευθέως όποιος Βουλευτής –και πιστεύω ότι είναι πάρα πολλοί, οι περισσότεροι εδώ μέσα είναι έντιμοι άνθρωποι- στο εξής: Υπάρχει συμψηφισμός ανάμεσα στα ποινικά αδικήματα ή σε αυτά που ερευνάει η Δικαιοσύνη με το θέμα της διακυβέρνησης της χώρας; Να απαντήσει κάποιος σε αυτήν την ερώτηση, να ξέρουμε τι μας γίνεται. Γιατί εγώ πιστεύω ότι όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, πρέπει να είμαστε ενωμένοι. Η διαφθορά, η διαπλοκή σε αυτή τη χώρα έπαιξαν καθοριστικό ρόλο.
Ακούω μάλιστα μερικούς, που μου θυμίζουν περισσότερο το ασφαλιστικό της δικτατορίας: «Ονόματα»! «Ονόματα»! Και το λένε έτσι με στόμφο, στο στιλ, «Αν δεν πεις ονόματα, δεν μου λες τίποτα». Πόσα ονόματα χρειάζονται, δηλαδή, για να θυμηθούμε ότι ποτέ κανείς δεν τιμωρήθηκε για το Χρηματιστήριο, που άλλαξαν χέρια περιουσίες; Πόσα ονόματα χρειάζονται για να θυμηθούμε πως πέντε, έξι εταιρείες έπαιρναν όλα τα δημόσια έργα για είκοσι χρόνια; Πόσα ονόματα χρειάζονται; Χίλια τριακόσια υπάρχουν. Πριν, η Αγροτική Τράπεζα, χωρίς καμία εγγύηση, χρηματοδοτούσε κόσμο και κοσμάκη. Πόσα ονόματα χρειάζονται για να δούμε πώς έφευγαν τα δισεκατομμύρια από την τράπεζα για επενδύσεις και πήγαιναν στο εξωτερικό; Πόσα ονόματα χρειάζονται για το πάρτι που γινόταν στους εξοπλισμούς; Απίστευτος διαγκωνισμός; Τα «RAFALE» ή τα «F-16»; Όμιλοι από πίσω κλπ.. Πόσα ονόματα χρειάζονται για να θυμηθούμε τι έγινε στους Ολυμπιακούς Αγώνες; Έφτασαν στο παρά πέντε και με απευθείας ανάθεση ευνοήθηκαν συγκεκριμένοι άνθρωποι.
Τι θέλω να πω: Αυτή η κουβέντα που θα γινόταν και θα αναβληθεί -και ξαναλέω, σωστά- πρέπει να γίνει. Αυτό το μονότονο επιχείρημα ότι όλα τα δεινά του πλανήτη τα συσσώρευσε στη χώρα ο ΣΥΡΙΖΑ και οι Ανεξάρτητοι Έλληνες το χρόνο που κυβερνάνε, πρέπει κάποτε να πάρει τέλος. Εγώ προκαλώ δημόσια σαν Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου και όχι σαν μέλος του «Χ» κόμματος, όποιος έχει σκάνδαλο γι' αυτήν την Κυβέρνηση ας το φέρει σε μένα και δεσμεύομαι δημόσια να το βγάλω, εάν πραγματικά είναι κουμπωμένο. Εάν δεν το βγάλω, δεν θα έχω μούτρα να εμφανιστώ μπροστά σας.
Δυστυχώς, ένα μεγάλο κομμάτι -όχι όλο οφείλω να ομολογήσω- του πολιτικού προσωπικού έβαλε χοντρά το χέρι του στο μέλι. Δεν είναι ώρα να τα θυμίζω.
Είναι στιγμές λίγο δύσκολες αυτή τη στιγμή. Εάν η χώρα έφτασε εδώ που έφτασε, έφτασε γιατί το πολιτικό προσωπικό ήταν κατώτερο των περιστάσεων. Ανεργία ύψους 26% τη βρήκαμε. Τρία εκατομμύρια ανασφάλιστους τους βρήκαμε. Τριακόσιες χιλιάδες -το είπε και ο Μάκης Μπαλαούρας- που είχαν ήδη φύγει στο εξωτερικό, τους βρήκαμε. Ένα εκατομμύριο κάτω από το όριο της φτώχειας τους βρήκαμε.
Εγώ εάν ήμουν Έλληνας πολίτης ένα πράγμα θα ζήταγα: Ποτέ πια πολιτικός να μην ακουμπήσει, να μη βάλει το χέρι του στο μέλι! Αυτή τη μοναδική απαίτηση έχω. Και πιστεύω ότι αυτή η Κυβέρνηση εκπληρώνει αυτήν την απαίτηση και την εκπληρώνει στο ακέραιο.
Το μόνο που θέλω να σχολιάσω είναι το άρθρο 6. Μακάρι με αυτό το άρθρο να υπάρξει διαφάνεια, γιατί το τρίγωνο επιχειρηματίας-τράπεζες-πολιτικό προσωπικό που λειτούργησε σε βάρος δέκα εκατομμυρίων πολιτών, καλά κρατούσε. Δεν νομίζω ότι φτάνει μόνο το άρθρο 6, αλλά πιστεύω ότι βοηθάει πολύ.
Εννοείται ότι εμείς ψηφίζουμε και επί του συνόλου και επί της αρχής το νομοσχέδιο. Ενστάσεις υπάρχουν. Θα μπορούσε, ας πούμε, ο ΟΔΙΕ να ξεκαθαριστεί πρώτα και να πάει μετά. Δεν το θεωρώ, όμως, μείζον.
Θεωρώ μεγάλο, όμως, θέμα ότι το τραπεζικό σύστημα δεν είναι στο απυρόβλητο. Οι κανόνες σε αυτό το σύστημα πρέπει να υπάρχουν και να είναι διαφανείς, διαφανέστατοι.
Θέλω να πιστεύω -και τελειώνω- ότι το χτύπημα στο Βέλγιο δεν θα επηρεάσει τη χώρα μας, γιατί κάποιοι έχουν τρομοκρατηθεί. Θέλω να πιστεύω ότι είναι μια κακή στιγμή που θα ξεπεραστεί. Έγινε και στο Παρίσι, έγινε και στη Δαμασκό, έγινε και με την κατάρριψη των ρωσικών αεροπλάνων, με τα τρομοκρατικά χτυπήματα στην Τουρκία.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Μισό λεπτό και τελειώνω, κύριε Πρόεδρε.
Θέλω πραγματικά στο μέτρο των δυνατοτήτων μου να πω με την πιο δυνατή ψυχή που μπορεί να πει κάποιος, το εξής: Αν σταματήσει το πολιτικό προσωπικό να διαπλέκεται, η χώρα θα αλλάξει ρότα. Και νομίζω ότι αυτή η Κυβέρνηση σε αυτό το σημείο είναι επιτυχημένη.
Ευχαριστώ πολύ.
(Χειροκροτήματα από τις πτέρυγες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ (Αναστάσιος Κουράκης): Ευχαριστούμε τον κ. Αθανάσιο Παπαχριστόπουλο.