Την εκτίμηση ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν «έχει ξεπεράσει τα όρια στο παιχνίδι ισχύος στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, προσβάλλοντας ακόμα και τον πάλαι ποτέ υποστηρικτή του, πρόεδρο Τραμπ» διατυπώνει η Washington Post σε άρθρο της σχετικά με την επανέναρξη των διερευνητικών επαφών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
«Η κρίση που προηγήθηκε οδήγησε τις δύο χώρες στα πρόθυρα της ένοπλης σύρραξης καθώς ο Ερντογάν επιδιώκει την περιφερειακή ηγεμονία, κάτι που ανησυχεί τις μεγαλύτερες δυνάμεις. Η επίσκεψη Πομπέο στην Κύπρο, η μερική άρση του εμπάργκο όπλων προς αυτή και η δήλωσή του ότι «παραμένουμε έντονα ανήσυχοι για τις εξελισσόμενες επιχειρήσεις έρευνας φυσικών πόρων της Τουρκίας, στην Ανατολική Μεσόγειο» καταδεικνύουν την ανησυχία των ΗΠΑ», αναφέρει η αμερικανική εφημερίδα.
Η Washington Post επισημαίνει, μάλιστα, ως χαρακτηριστικές ενδείξεις της αλλαγής στάσης από πλευράς ΗΠΑ δύο στοιχεία. Αφενός την αιχμηρή αναφορά του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Στίβεν Μπίγκαν, ο οποίος μιλώντας την Τετάρτη στο Αμερικανοτουρκικό Συμβούλιο, στην Ουάσιγκτον, καταδίκασε απερίφραστα την Τουρκία δηλώνοντας ότι «υπάρχουν ουσιαστικές και αυξανόμενες ανησυχίες στις ΗΠΑ σχετικά με έναν αριθμό τουρκικών πολιτικών». Ο Μπίγκαν συνέχισε λέγοντας ότι «παροτρύνουμε την Τουρκία να σταματήσει τις προκλητικές θαλάσσιες επιχειρήσεις και τα βήματα που αυξάνουν τις εντάσσεις στην περιοχή» και πρόσθεσε ότι οι ΗΠΑ «ήταν ιδιαίτερα ανήσυχες με την οπισθοδρόμηση της Δημοκρατίας στην Τουρκία».
Το δεύτερο και σημαντικότερο στοιχείο είναι η επίσκεψη του Πομπέο στην Ελλάδα στις 27 και 28 Σεπτεμβρίου. Ο Αμερικανός υπουργός Εξωτερικών «θα επισκεφθεί τη βάση της Σούδας και θα συναντήσει τον Πρωθυπουργό Μητσοτάκη για να συζητήσει την ελληνοαμερικανική αμυντική συνεργασία, χωρίς να επισκεφθεί ταυτόχρονα την Άγκυρα, ενδεχομένως αποτελεί ένα σημάδι ότι αυτός και άλλοι αμερικανοί αξιωματούχοι είναι εκνευρισμένοι με τις τελευταίες προσπάθειες του Ερντογάν να επεκτείνει την ισχύ του στην περιοχή», αναφέρει το άρθρο της W.P.
Η αιχμηρή γλώσσα του Μπίγκαν και το ταξίδι Πομπέο σηματοδοτούν της ανησυχία των ΗΠΑ ότι ο Ερντογάν έχει ξεπεράσει τα όρια στο παιχνίδι ισχύος του στην περιοχή, προσβάλλοντας ακόμα και τον πάλαι ποτέ υποστηρικτή του Πρόεδρο Τραμπ. Καθώς πλησιάζουν οι εκλογές, η κυβέρνηση ενδεχομένως να έχει τα μάτια της στην ελληνοαμερικανική ψήφο, έναν παράγοντα σε ορισμένες αμφιταλαντευόμενες πολιτείες».
«Συχνή υποστηρικτής της Τουρκίας η Μέρκελ»
«Μετά από έντονη πίεση από τις ΗΠΑ και τη Γερμανία, η Ελλάδα και η Τουρκία συμφώνησαν να εκκινήσουν εκ νέου τις διαπραγματεύσεις προκειμένου να οριοθετήσουν τα θαλάσσια σύνορα τους στα αμφισβητούμενα νερά της Ανατολικής Μεσογείου» αναφέρει το άρθρο της Washington Post και συνεχίζει: «Η επανεκκίνηση των διαπραγματεύσεων γίνεται μετά από διακοπή τεσσάρων χρόνων, κάτι που ενδεχομένως να οδηγήσει στην επίλυση του θέματος μέσω διαιτησίας ενός τρίτου μέρους ή την προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Αναφερόμενη στην γερμανίδα Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ, την οποία και χαρακτηρίζει «συχνή υποστηρικτή της Τουρκίας», η εφημερίδα επισημαίνει ότι «ήταν ο άλλος κρίσιμος διαπραγματευτής που πίεσε την Άγκυρα να αποκλιμακώσει».
Η Washington Post κάνει αναφορά και στο ενδεχόμενο παραπομπής στην Χάγη λέγοντας: «Η παραπομπή είτε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, είτε σε ανεξάρτητη διαιτησία θα μπορούσε να ξεκινήσει την επίλυση του θαλάσσιου ζητήματος, χωρίς παραχωρήσεις τις οποίες ούτε ο Erdogan, ούτε ο Μητσοτάκης μπορούν να αντέξουν πολιτικά. Αλλά πρώτα, οι δύο πλευρές, πρέπει να συμφωνήσουν «στους όρους αναφοράς» που εξειδικεύουν το ζήτημα το οποίο ετοιμάζονται να υποβάλλουν για διαιτησία. Η κάθε πλευρά, πρόσφατα, έχει προσπαθήσει να ενισχύσει τη διαπραγματευτική της θέση κάνοντας συμφωνίες με κυβερνήσεις κατά μήκος της ακτής της Ανατολικής Μεσογείου, η Τουρκία με την Λιβύη και η Ελλάδα με την Αίγυπτο».
Στο άρθρο της η εφημερίδα αναφέρεται και στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη τον οποίο χαρακτηρίζει « μία ελκυστική πολιτική προσωπικότητα στην Ελλάδα η οποία μία δεκαετία πριν βυθιζόταν στο τέλμα του χρέους και την πολιτική διαίρεση».
Τέλος, πέρα των ελληνοτουρκικών και μιλώντας για τον έλληνα πρωθυπουργό η Washington Post σημειώνει: «Μία άλλη ενίσχυση για τον Μητσοτάκη ήταν η επιτυχία της Ελλάδας στην αντιμετώπιση της πανδημίας του κοροναϊού. Λιγότερα άτομα πέθαναν στην Ελλάδα από ότι στην περιοχή της Ουάσιγκτον, σύμφωνα με τα στατιστικά που συγκεντρώσαμε από το Πανεπιστήμιο Johns Hopkins»
Die Zeit: Οι τρεις λόγοι που ώθησαν ή υποχρέωσαν τον Ερντογάν στον διάλογο με την Αθήνα.
Στους λόγους για τους οποίους ο πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν συναινεί τώρα στο διάλογο με την Αθήνα, αναφέρεται σε σημερινό της δημοσίευμα η γερμανική εφημερίδα Die Zeit, όπως μεταδίδει η Deutsche Welle.
Για τον πρόεδρο Ερντογάν υπάρχουν τρεις λόγοι στην παρούσα χρονική στιγμή που τον ωθούν να συναινέσει στο διάλογο, γράφει η Die Zeit με τίτλο «O πόλεμος ματαιώνεται προς το παρόν»:
«Πρώτον γιατί στο εσωτερικό έχει επιτύχει ό,τι μπορούσε να επιτύχει. Το μήνυμα των δημόσιων μέσων ενημέρωσης κατά των Ελλήνων, οι οποίοι θέλουν "να αποκόψουν την Τουρκία από ζωτικής σημασίας υδρογονάνθρακες", έχει περάσει πλέον στους περισσότερους Τούρκους. Το ίδιο ισχύει και για το μήνυμα ότι ο πρόεδρος Ερντογάν αγωνίζεται σκληρά για τα δικά τους συμφέροντα. Από την πλευρά της η αντιπολίτευση, ακριβώς επειδή δεν θέλει να φανεί ότι διαφωνεί σε εθνικά ζητήματα, επιτίθεται και εκείνη στους Έλληνες.
Δεύτερον, συνεχίζει η εβδομαδιαία εφημερίδα, ο Ταγίπ Ερντογάν γνωρίζει το τίμημα μιας πιθανής στρατιωτικής αντιπαράθεσης. Η Γαλλία στηρίζει την Ελλάδα αποστέλλοντας πολεμικά πλοία και διοργανώνοντας κοινές στρατιωτικές ασκήσεις. Ιταλία και Αίγυπτος στέκονται επίσης στο πλάι της Ελλάδας. Σε περίπτωση κλιμάκωσης στην περιοχή η Τουρκία θα ήταν απομονωμένη.
Τρίτον, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τάσσεται πλέον ανοιχτά υπέρ της επιβολής κυρώσεων κατά της Άγκυρας. Σε περίπτωση που ο πρόεδρος Ερντογάν συνεχίσει τις φραστικές επιθέσεις εναντίον της Αθήνας, ίσως το αίτημα για κυρώσεις να εισακουστεί από τους ευρωπαίους ηγέτες. Έτσι ο Ταγίπ Ερντογάν ανέκρουσε πρύμναν και άρχισε πρόθυμα να συζητά με τη καγκελάριο Μέρκελ. Ακόμα όμως κι αν ξεκινήσει ο διάλογος Αθήνας-Άγκυρας υπάρχει ήδη ένα πρόβλημα. Διότι η Τουρκία δεν θέλει να μπει σε διάλογο με την Κύπρο, την οποία δεν αναγνωρίζει καν. Στο νότο της Μεγαλονήσου τουρκικά ερευνητικά σκάφη πραγματοποιούν ήδη γεωτρήσεις. Όμως η ΕΕ δεν μπορεί να παρακάμψει τις κυπριακές θέσεις διότι, ως γνωστόν, απαιτείται ομοφωνία για τις όποιες αποφάσεις της. Και η Λευκωσία ζητά την επιβολή κυρώσεων στην Άγκυρα».