1.Εκατό χρόνια από τη γέννηση της Μαρίας Κάλλας, της μέγιστης προσωπικότητας του λυρικού θεάτρου , αναζητούνται πάντα ο σεβασμός και η υπευθυνότητα κάθε βιογράφου της. Δεν βρίσκονται πολύ συχνά. Και δεν πείθουν πλέον οι ευφάνταστες, πλαστές κατασκευές.
Το νέο βιβλίο του Μιχάλη Κ. Δημητρίου για τη Μαρία Κάλλας, μακριά από τις απίθανες τερατολογίες, μυθεύματα και εύκολους λαϊκισμούς, φιλοδοξεί να προσεγγίσει-αποκαταστήσει την αληθινή προσωπικότητα, τη ζωή και τη σχέση-προσφορά της στην Τέχνη της Όπερας. Γενικά στον παγκόσμιο Πολιτισμό.
2.Επίκεντρο της αφήγησης το τελευταίο, άγνωστο, τελευταίο και απολύτως «ελληνικό καλοκαίρι διακοπών» της Κάλλας, στην Ουρανούπολη, φιλοξενούμενη του Κώστα Πυλαρινού, με την συντροφιά της Βάσως Δεβετζή και άλλων φίλων. Άγνωστο και σημαντικό γεγονός στη ζωή της, καθώς εκεί δίπλα στην Πολιτεία του Αγίου Όρους και παρθενική τότε περιοχή η Κάλλας, χα;iρεταi τη φύση , αναπολεί, συζητά και αξιολογεί τα πεπραγμένα του βίου και της Τέχνης της. Με πολλά νέα στοιχεία έως τον βαθύτατο ψυχισμό της Μαρίας και της Κάλλας, της Τέχνης στη Ζωή της και αντίστροφα. Για την φιλία και την προδοσία, τον ανταγωνισμό και τη δόξα, τους μεγάλους ρόλους για τις ηρωίδες της Όπερας.
3.Το βιβλίο είναι αφιερωμένο καταρχήν στον εκδότη Χρήστο Λαμπράκη που είχε δώσει πολλές, ενδιαφέρουσες πληροφορίες σχετικά στον συντάκτη του ΒΗΜΑΤΟΣ Μιχάλη Δημητρίου. Προλογίζεται από τον Κώστα Πυλαρινό, πρόεδρο του Ιδρύματος Υποτροφιών Κάλλας, μετά τον Χρ, Λαμπράκη και παλαιότερο φίλο της από τη δεκαετία του 1960.
.
Το βιβλίο, αποτέλεσμα πολυετούς έρευνας, παρουσιάζει την αυθεντική προσωπικότητα της Μαρίας Κάλλας, με βάση πρωτογενείς πηγές, ντοκουμέντα και μαρτυρίες, σε αντίθεση με τους ψευδείς λαϊκισμούς και φαντασιώσεις ότι λ.χ. «Ο πρόωρος θάνατος οφείλεται στον απελπισμένο έρωτα για τον Ωνάση» ή στην « εγκατάλειψη από τον Ωνάση», ότι η Κάλλας «υπήρξε μια γυναίκα, που δεν ανήκε ποτέ στον εαυτό της», ότι «η Μαρία θυσιάστηκε από την Κάλλας, με τίμημα την ανείπωτη , θανάσιμη μοναξιά», επιπλέον πως διατήρησε ανοικτό πόλεμο μέχρι τέλους με τη μητέρα και την αδελφή της, πως πέρασε τα τελευταία χρόνια της ζωής μετά τον Ωνάση στην κατάθλιψη, στο μαύρο μαράζι, με φαντασιώσεις μόνο σε παλαιά μεγαλεία. Και άλλα ευφάνταστα και ανακριβή.
4..Το βιβλίο-ντοκουμέντο του ΜΔ « Κάλλας, Το ανυπότακτο μεγαλείο» με στοιχεία μυθιστορίας, επικουρικά και μόνο, βασίζεται παράλληλα με τη συγκέντρωση ενός σπάνιου αρχείου με πρωτογενές υλικό από ΜΜΕ ελληνικά και διεθνή, ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές, βιβλία, προσωπικά αρχεία , σε σημαντικές μαρτυρίες στενών φίλων της επί δεκαετίες, όπως οι Χρήστος Λαμπράκης , Κώστας Πυλαρινός, Μιχάλης Κυριακίδης, Άντα Μαντικιάν, Στέλιος Παπαδημητρίου, Τρύφων Κουταλίδης, Α. Ποταμιάνος, Μιχάλης Κακογιάννης, Νικ. Λούρος κ.α. Με ορίζοντες αναφοράς όχι απλώς Ιταλία- Ελλάδα αλλά ολόκληρη την Δυτική Ευρώπη, την Λατινική Αμερική, τις ΗΠΑ , την ΕΣΣΔ και την Ιαπωνία..
5.-Το βιβλίο έχει μια τελείως αντίθετη θεώρηση του βίου και της αυτογνωσίας της λ.χ. ανάμεσα στην καθημερινή γυναίκα Μαρία και τη μεγάλη σοπράνο του 20ου αιώνα ( και όλης της Ιστορίας της Όπερας) Κάλλας. Κανένας μεγάλος διαιρετικός και συγκρουσιακός διχασμός, συχνά μέχρι ψυχοπαθολογίας της, επίμονος, δακρύβρεκτος και υπόβαθμο δεκάδων «σινερομάντζων μελωμένων» και λυγμικών δραμάτων..
Η ζωή της Κάλλας υπήρξε συναρπαστική όντως, με πλούσιες εναλλαγές , απορρίψεις, πικρίες αλλά και περιόδους λαμπρής αναγνώρισης, δόξας και βαθύτατης ικανοποίησης, φιλίας πολύχρονης και πάντα ψυχικής ανάτασης. Μιας μεγάλης εσωτερικής δύναμης σε κάθε πτώση και σκληρή δοκιμασία της... Ήταν κι παρέμεινε μόνο η σπουδαία Κάλλας και ουδέποτε η «μίζερη Μαρία» τόσο προς όλους τους άλλους όσο και προς τον εαυτό της. Γι ´αυτό οι φίλοι της, σταθεροί επί χρόνια, ήταν επίλεκτοι στον τομέα τους, όχι απλώς ένας κύκλος παρέας, χειροκροτητών και θαυμαστών. Με αυτούς τους αξιόλογους ή ξεχωριστούς αστειευόταν, περνούσε ώρες, απεκάλυπτε τον εαυτό της, απέρριπτε σταδιακά τη Μαρία.
Θα πρέπει κανείς να έχει γνωρίσει βαθειά και κατανοήσει τον ψυχισμό της Κάλλας για να την κρίνει ορθά. Όπως ο Λαμπράκης, ο Πυλαρινός και τόσοι άλλοι. Πίστευε ότι διέθετε το θείο χάρισμα και έτσι κινήθηκε. Επεδίωξε και το πέτυχε να συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα του κόσμου. Να αναγνωριστεί ως (τουλάχιστον) η μεγαλύτερη ντίβα του 20ου αιώνα.
6.Υπήρξε στα 50 της πλήρης, χορτασμένη, δοξαστική, στην κορυφή των κορυφών όλων των Ελίτ - αριστοκρατικής, βασιλικής, οικονομικής, πολιτικής, καλλιτεχνικής.
Αυτό το σπάνιο κατόρθωμα, έχει το κόστος του.
Δεν μπορείς να τα έχεις όλα. Δεν μπορείς να νοσταλγείς ή να κινείσαι ακόμα με τις « μικροαστικές προδιαγραφές-νοσταλγίες Μαρίας» όντας παγκόσμιος μύθος. Η Κάλλας τελικά τις ξεπέρασε και συμφιλιώθηκε με αυτές τις αδυναμίες της Μαρίας.
Ήταν ελλείψεις-«πληγές» , τις οποίες έκλεισε ως τίμημα του παγκόσμιου, διαχρονικού καλλιτεχνικού μεγαλείου της.
Το βιβλίο κλείνει με επίλογο « ανέκδοτων χειρογράφων της Κάλλας», που αφορούν σε απολογισμό της ζωής της με βάση αναθεωρήσεις και φιλοσοφία ζωής, τη επαφή της με τη φύση και τους απλούς ανθρώπους της Χαλκιδικής , το ελληνικό καλοκαίρι και τα σχέδια για μια βιογραφία της, τα οποία υλοποίησε μόνο κατά μικρό μέρος πριν πεθάνει την άνοιξη του 1977.