Του Νίκου Αθηναίου
Και ενώ γίνεται σήμερα η διάσκεψη των πολιτικών αρχηγών και αναμένουμε και τη Διάσκεψη Κορυφής την προσεχή Δευτέρα στις Βρυξέλλες, μήπως και πληροφορηθούμε τι κρύβεται πίσω από το προσφυγικό και τι κίνδυνοι ελλοχεύουν για την Ελλάδα και τη Δύση, οι καθημερινές εξελίξεις σε εθνικό και διεθνές επίπεδο γεννούν πολλά και διάφορα ανησυχητικά ερωτήματα που μάλλον θα μείνουν αναπάντητα μετά από αυτές τις συσκέψεις. Δείχνουμε να ακολουθούμε ως χώρα προαποφασισμένες κινήσεις άλλων χωρών και εστιάζουμε σε πολιτική που στηρίζεται στην καλή θέληση τρίτων, σε ευχές, παροτρύνσεις και αβάσιμες προσδοκίες ότι όλα θα πάνε καλά, καθώς επίσης και σε κατευνασμό χωρών που απειλούν την Ελλάδα. Δεν παίρνουμε ούτε προληπτικά μέτρα εναντίον πιθανών τρομοκρατικών απειλών, αφού αφήνουμε ελεύθερα μετανάστες να διακινούνται και να περιφέρονται στην επικράτεια μέσω εθνικών οδών. Η Ελλάδα καλείται σήμερα να αντιμετωπίσει αποφασιστικά τετελεσμένα και τις συνέπειες ενός πολέμου στη Μέση Ανατολή – που προφανώς δεν ήθελε και ούτε προκάλεσε – και που έχει ήδη δημιουργήσει για τους Έλληνες τεράστια προβλήματα, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτισμικά, εθνικής ασφαλείας, εθνικά, λες και δεν είχε τόσα στο κεφάλι της.
Ξαφνικά, σημαντικοί παράγοντες της ελληνικής κυβέρνησης εκθειάζουν την πολιτική της Καγκελαρίου Μέρκελ στο μεταναστευτικό με καθημερινές τους δηλώσεις στα ΜΜΕ. Καλή η Μέρκελ στο μεταναστευτικό, κακή για το πρόγραμμα λιτότητας. Εκείνο που βλέπουμε είναι ότι το σχέδιο της ανθρωπιστικής πολιτικής των ανοικτών θυρών για τους μετανάστες της κ. Μέρκελ προς το παρόν αποτυγχάνει. Ήλπιζε ότι θα έπειθε φίλους και εταίρους να την ακολουθήσουν, έχοντας σαφώς την σύμμαχό της Τουρκία στο πλάι της. Η αντίδραση ευρωπαϊκών χωρών και κυρίως όσων βρίσκονται στον «βαλκανικό διάδρομο», το κλείσιμο των ελληνοσκοπιανών συνόρων και οι άνθρωποι που έχουν μαζευτεί εκεί αυτό δείχνει. Παρεμπιπτόντως, δεν υπάρχει «ουδέτερη ζώνη» μεταξύ Ελλάδος και Σκοπίων όπως συχνά ακούγεται στα ΜΜΕ.
Η αποφασιστική πολεμική εμπλοκή της Ρωσίας στη Συρία σε συνδυασμό με τη διπλωματική αβελτηρία και δημιουργική απραξία των ΗΠΑ επιτρέπει επίσης στην Τουρκία με μοχλό το μεταναστευτικό να έχει κέρδη σε διάφορους οικονομικούς και γεωπολιτικούς στόχους. Ας μη λησμονούμε ότι η Μέρκελ και Τούρκοι επίσημοι έχουν συναντηθεί έξι φορές για το μεταναστευτικό από τον περασμένο Οκτώβριο. Η Τουρκία χρηματοδοτείται από την ΕΕ με τη μεσολάβηση της Γερμανίας για να σταματήσει τους μετανάστες, τους οποίους όμως όχι μόνο δε σταματάει αλλά και δεν αφήνει το ΝΑΤΟ να ενεργήσει στα παράλιά της κατά των λαθρεμπόρων πριν αυτοί αναχωρήσουν από εκεί. Όχι μόνο μετατρέπει την Ελλάδα σε χώρα μόνιμης διαμονής Ισλαμιστών γιατί όχι και τζιχαντιστών – χωρίς η Ελλάδα να αντιδρά - αλλά και πιέζει για τη δημιουργία ζωτικού χώρου στα σύνορά της με τη Συρία, χωρίς η κ. Μέρκελ να είναι αντίθετη σε αυτό. Η ζώνη ασφαλείας θα αποσκοπεί στην εξάλειψη των Κούρδων. Για το θέμα αυτό η Τουρκία συγκρούεται με τις ΗΠΑ.
Το μεταναστευτικό είναι αποτέλεσμα του πολέμου στη Συρία, εκεί όπου το καλοκαίρι του 2013 ο Πρόεδρος Μπαράκ Ομπάμα άφησε τον Πούτιν να παρέμβει προκειμένου ο Σύριος ηγέτης Άσσαντ να αποσύρει τα χημικά του όπλα επειδή ο κ. Ομπάμα δεν ήθελε να παρέμβει στρατιωτικά. Η Αμερική είχε ήδη κάνει δύο πολέμους κατά της τρομοκρατίας , στο Αφγανιστάν και το Ιράκ, αλλά από ότι ακόμα φαίνεται δεν ήξερε πώς να τους τελειώσει.
Στη Συρία το ερώτημα είναι επίκαιρο. Το φθινόπωρο του 2015, η Ρωσία κλιμάκωσε τη στρατιωτική της επέμβαση στη Συρία με κέρδη. Ο Πούτιν επανακάμπτει στην μεταψυχροπολεμική Ευρώπη μέσω του μεταναστευτικού.
Πριν από λίγες ημέρες η Ουάσινγκτον ήρθε σε συμφωνία με τη Ρωσία για την κατάπαυση πυρός που επηρεάζει το μεταναστευτικό, την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τη Σαουδική Αραβία, το Ιράν, άλλες αραβικές χώρες, και άμεσα το στρατηγικό της εταίρο την Ελλάδα.
Άραγε το τέλος του πολέμου στη Συρία θα φέρει καλύτερη ειρήνη;
Μεταβολή της στάσης της Γερμανίας έναντι της Ελλάδος εξαιτίας του μεταναστευτικού, γράφει το STRATFOR.
Σε τακτική συμμαχία προχωρούν Γερμανία και Ελλάδα βάζοντας στην άκρη τις σημερινές διαφορές για το Μνημόνιο με πρόσκαιρα όμως οφέλη. Η Γερμανία δέχεται να περικοπούν μόνο οι συντάξεις πάνω από 1200 ευρώ. Η «συμμαχία» θα αποτύχει γιατί ούτε η μετεγκατάσταση των μεταναστών σε ευρωπαϊκές χώρες θα γίνει όπως θέλει η Γερμανία ούτε ο κ. Τσίπρας θα προβεί τελικά στις μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα.
Του Νίκου Αθηναίου 3/3/2016
Παρά τις σημαντικές διαφορές που χωρίζουν Ελλάδα και Γερμανία σε ότι αφορά την διάσωση της πρώτης μέσω του Τρίτου Μνημονίου το «προσφυγικό θέμα» υποχρεώνει τις δύο χώρες να συνάψουν πρόσκαιρη τακτική συμμαχία προς αμοιβαίο όφελος. Η συνεργασία αυτή θα αποβεί πρόσκαιρη γιατί εν τέλει η κυβέρνηση Τσίπρα δε θα μπορέσει να πραγματοποιήσει τις απαιτούμενες οικονομικές μεταρρυθμίσεις όταν το μεταναστευτικό αρχίζει και ξεθωριάζει, και το σχέδιο της Γερμανίας για ευρύτερες μετεγκατάσταση προσφύγων δε θα ολοκληρωθεί.
Η ελληνική κυβέρνηση αντιλαμβάνεται ότι η συνεργασία της με τη Γερμανία είναι ουσιώδους σημασίας προκειμένου να αποφύγει την απομόνωσή της στην Ευρώπη και να λάβει την οικονομική δόση.
Από την πλευρά της η κ. Μέρκελ φοβάται ότι το Βερολίνο και οι Βρυξέλλες χάνουν τον «έλεγχο των πολιτικών διαδικασιών στην Ευρώπη» και το κλείσιμο των συνόρων θα έχει σοβαρές πολιτικές συνέπειες κάνοντας δυσχερέστερη την πολιτική ολοκλήρωση της Ευρώπης.
Έτσι η κ. Μέρκελ θα κάνει ότι μπορεί για να μη βγει η Ελλάδα από τη Σένγκεν και θα βάλει πλάτη στις διαπραγματεύσεις της με την ΕΕ. Κατά πάσα πιθανότητα με τη βοήθεια της Ιταλίας.
Το Stratfor γράφει ακόμα ότι «η συνεργασία της Τουρκίας για τον περιορισμό της ροής των ανθρώπων προς τη Ευρωπαϊκή Ένωση θα είναι περιορισμένη και οι οικονομικοί μετανάστες θα εξακολουθήσουν να προσπαθούν να εισέρχονται στην ΕΕ ακόμα και αν χρειαστεί να ακολουθήσουν άλλες διαδρομές».
Αν και ΕΕ και IMF διαφωνούν στις εκτιμήσεις τους για διάφορες πλευρές της οικονομικής κατάστασης στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανόμενου του ύψους του δημοσιονομικού ελλείμματος, και οι δύο οργανισμοί συμφωνούν ότι η Αθήνα θα πρέπει να περικόψει συντάξεις για να βγει το πρόγραμμα διάσωσης. Η περικοπή συντάξεων έχει τεράστια πολιτική σημασία για τον Πρωθυπουργό κ. Τσίπρα που έχει υποσχεθεί ότι οι συντάξεις δε θα περικοπούν.
Το πιθανότερο είναι ότι τελικά η Αθήνα θα κόψει τις υψηλότερες συντάξεις και σύμφωνα με την κρατούσα φημολογία όσες είναι πάνω από 1200 ευρώ το μήνα. Οι περισσότεροι συνταξιούχοι παίρνουν σήμερα από 700-1000 ευρώ.
"Αντίθετα από τις προηγούμενες διαπραγματεύσεις, αυτή τη φορά η Γερμανία θα φανεί πιο συγκαταβατική για μικρές υποχωρήσεις από την Αθήνα και δε θα προσπαθήσει να επιβάλλει τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που επιθυμεί. Οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν για λίγες ακόμα εβδομάδες γιατί η Αθήνα δεν βρίσκεται ακόμα σε απέλπιδα θέση για χρήματα αλλά τελικά θα υπάρξει συμφωνία και η Αθήνα θα πάρει την τρίτη δόση, γεγονός που θα μεταθέσει χρονικά την πιθανότητα για χρεοκοπία της Ελλάδος ή για την έξοδό της από την ευρωζώνη».
Το πρόβλημα με τις τακτικής φύσεως συμμαχίες είναι ότι κατά κανόνα είναι βραχύβιες και η κ, Μέρκελ θα εξακολουθήσει να είναι κάτω από έντονη εσωτερική πίεση για να υιοθετήσει αυστηρότερα μέτρα για τη μετανάστευση. Η αρχική ευελιξία του Βερολίνου με την Αθήνα πιθανότατα θα υποχωρήσει όταν η κυβέρνηση Τσίπρα δε θα θελήσει να κάνει τις απαιτούμενες μεταρρυθμίσεις που χρειάζεται η χώρα.