Με μια αναδρομή στο παρελθόν -που επιτρέπει κανείς να καταλαβαίνει με ποιο φαινόμενο ασχολείται- θα δούμε ότι αυτή τη μορφή της τρομοκρατίας, την πιο οδυνηρή, την πιο σκληρή, την πιο αιματηρή, την οργάνωναν και την ασκούσαν κύκλοι φασισμού. Και η Ευρώπη έχει πολλά τέτοια παραδείγματα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και ειδικά στις δεκαετίες του '60 και του '70.
Αυτή η τρομοκρατία είναι πια μέσο στα χέρια φανατικών του ισλαμισμού, που με την ίδια ακριβώς λογική, όπως και παλαιότερα Ευρωπαίοι ομοϊδεάτες τους, χτυπούν τους καθημερινούς ανθρώπους, με σκοπό να εκφοβίσουν τις εξουσίες δήθεν. Χτυπούν τον καθημερινό άνθρωπο, ασκώντας μια μορφή εκδίκησης, γιατί οι δυνατότητες της ζωής του -κατά τη κρίση τους- είναι καλύτερες και αυτός ο άνθρωπος φταίει -κατά την κρίση τους- για τα δικά τους δεινά.
Αυτή, όμως, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, η τρομοκρατία είναι ένα κακό, ένα πολύ μεγάλο κακό και τίποτε άλλο. Κανένα, δε, πρόβλημα δεν ελαφρύνει. Επιβαρύνει όλα τα προβλήματα, καταστρέφει και κανείς δεν μπορεί να «κτίσει» την παραμικρή επιφύλαξη πάνω σ' αυτήν. Πρέπει να την καταδικάζουμε όλοι μαζί και με τον ίδιο τρόπο, ρητά και απερίφραστα.
Συμφωνώ, ως Έλληνας Βουλευτής, με την αναβολή της σημερινής συζήτησης. Όλος ο πλανήτης είναι αλλού και εμείς θα ήμασταν αλλού. Όχι ότι δεν συμβαίνει σε πολλά άλλα θέματα. Συμβαίνει, όπως λόγου χάρη στη διαχείριση της κρίσης. Όλοι οι άλλοι της κρίσης είναι αλλού και η Ελλάδα μόνη της, με τις εσωτερικές της έριδες, τις τρέλες, τον παροξυσμό των εγωισμών, αλλά όχι και σ' αυτό το μακάβριο γεγονός να είμαστε αλλού από τους υπόλοιπους.
Καταδικάζουμε, συμμετέχουμε στην οδύνη και δηλώνουμε με τρόπο ρητό και απερίφραστο ότι δεν θα συνηθίσουμε. Γιατί, αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι, όταν έχεις στην Τουρκία κυρίως τρομοκρατικές, εγκληματικές, αιματηρές ενέργειες κάθε πέντε ημέρες, από ένα σημείο και μετά επαναλαμβάνεσαι στην καταδίκη και την έκβαση αλληλεγγύης. Και αυτό είναι ήττα, να το αισθάνεσαι. Ποτέ δεν πρέπει να θεωρείς ότι επαναλαμβάνεσαι, όταν προασπίζεσαι αρχές, όπως είναι η αξία της ανθρώπινης ζωής και η ασφάλεια των πολιτών.
Μιθριδατισμό εμείς δεν θα πάθουμε. Γι' αυτό ως Δημοκρατική Συμπαράταξη όλο αυτό τον καιρό που ζούμε αυτά τα γεγονότα, αυτά τα αιματηρά, εγκληματικά, τρομοκρατικά γεγονότα, είμαστε σαφείς, συγκεκριμένοι. Οι καταγγελίες μας είναι μονοδρομικές, δεν έχουν αστερίσκους, δεν έχουν επιφυλάξεις. Είναι θέμα αρχής, εν τέλει, η καταδίκη της τρομοκρατίας.
Κυρίες και κύριοι Βουλευτές, επειδή τα τελευταία χρόνια των τρομοκρατικών ενεργειών επικεντρώνουν το αίτιο και το υποκείμενο που ασκεί η τρομοκρατία στον φανατικό ισλαμισμό από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 και μέχρι σήμερα, πρέπει να καταλάβουν οι κυβερνώντες ότι η χώρα, με δική τους ευθύνη σε έναν μεγάλο βαθμό, έχει εμπλακεί σε προβλήματα που οι σώφρονες πολιτικές ηγεσίες του παρελθόντος είχαν αφήσει την πατρίδα μας απ' έξω.
Από τη δεκαετία του '80, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, με τις πρωτοβουλίες του αείμνηστου Παπανδρέου και με τις σχέσεις που η χώρα ανέπτυξε με τον αραβικό κόσμο η Ελλάδα έμεινε απ' έξω. Έμεινε απ' έξω από κάθε σύγκρουση φανατισμού, που είχε κέντρο, ξαναλέω, τον ισλαμισμό αυτού του επιπέδου. Έμεινε απ' έξω, όχι γιατί ασκούσε πολιτική δειλίας, αλλά γιατί ασκούσε πολιτική θάρρους, υποστήριξης του δίκαιου αγώνα του παλαιστινιακού λαού. Και όλοι οι μετέπειτα Πρωθυπουργοί και οι Υπουργοί Εξωτερικών, λίγο ή πολύ, αυτή την πρακτική την ακολουθούν. Και αυτό είναι θετικό.
Ωστόσο, οι άφρονες πολιτικές επί μήνες τώρα, που έκαναν την Ελλάδα μαύρη τρύπα για μεταναστευτικές ροές χωρίς νόμιμη βάση, για τις παράτυπες, παράνομες μεταναστευτικές ροές, αυτή η πολιτική αλλάζει δειλά-δειλά τελευταία, κυρίες και κύριοι Βουλευτές. Δεν άλλαξε, αλλάζει δειλά-δειλά τελευταία.
Ο Πρωθυπουργός πριν από είκοσι μέρες, στην εκπομπή του κ. Χατζηνικολάου, ηρνείτο τη διάκριση του παράνομου μετανάστη από τον πρόσφυγα. Την ηρνείτο, όταν όλος ο κόσμος την αποδεχόταν και αναδιπλώθηκε στη συνεδρίαση του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και φυσικά στη Σύνοδο Κορυφής και στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο.
Αυτή η πολιτική, λοιπόν, που δεν έβλεπε την πραγματικότητα, έφερε ως αναγκαία λύση το ΝΑΤΟ εδώ. Το στηρίξαμε αυτό. Ήταν μια λύση, γιατί εμείς ασκούμε μια κριτική γι' αυτά που κάνατε και στα εθνικά θέματα και στα προβλήματα της χώρας με τη μετανάστευση και στην οικονομική μας πολιτική, αλλά έχουμε χρέος όχι μόνο να ασκούμε κριτική στην καταστροφική σας πολιτική, αλλά να λέμε και τι πρέπει να γίνει, αφού τα πράγματα τα φέρατε εκεί. Και ως αναγκαία λύση είπαμε «ναι», αλλά έχουμε συνείδηση, κυρίες και κύριοι Βουλευτές, ότι καλείς το ΝΑΤΟ να σου λύσει ένα πρόβλημα που εν τινι μέτρω εσύ δημιούργησες, αλλά δέχεσαι και την ημερήσια διάταξη αυτού του Οργανισμού και όπως ξέρετε και όπως ξέρουμε δεσπόζον θέμα στην ημερήσια διάταξη του ΝΑΤΟ είναι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας και η εμπλοκή με τα κέντρα λήψης αποφάσεων και εκτέλεσης αποφάσεων που σχετίζονται με αυτά τα φαινόμενα στη γειτονιά της χώρας μας, με τα οποία μέσω της μετανάστευσης η Ελλάδα εμπλέκεται, χωρίς να το θέλει. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί κινδύνους που δεν είχαμε και άρα, αναγκάζει την Κυβέρνηση της Ελλάδας να είναι σε κατάσταση μόνιμης επαγρύπνησης και αυτό δεν το έχουμε δει ακόμη, παρ' όλη την εμπειρία, την οποία ζούμε.
Βάλαμε το κεφάλι μας, με ευθύνη της Κυβέρνησης, σε προβλήματα που ούτε τώρα που έχουμε κρίση τα είχαμε ανάγκη, αλλά ούτε και στις εποχές της ακμής τα είχε ανάγκη η Ελλάδα και ο Έλληνας πολίτης.
Κυρίες και κύριοι της πλειοψηφίας, εγώ δεν θα είμαι επιεικής, όπως υπήρξα στο παρελθόν, όταν ακούω στην Αίθουσα αυτή, συναδέλφους μου από την πλειοψηφία να καταγράφουν τις γενικές αρχές, βάσει των οποίων πολιτεύονται η σημερινή Κυβέρνηση στο προσφυγικό-μεταναστευτικό και μέσα εκεί σε αυτήν την καταγραφή, ή να μην υπάρχει καθόλου η ανάγκη της προστασίας της Ελλάδας και των Ελλήνων πολιτών, ή να είναι στο τέλος-τέλος τελευταία θέματα στην ημερήσια διάταξη των κυβερνώντων. Εκλεγήκαμε, για να προστατεύσουμε τα συμφέροντα, την τιμή και την αξιοπρέπεια της Ελλάδας των Ελληνίδων και των Ελλήνων. Αυτή είναι η βασική μας υποχρέωση. Κατά τις ιδεολογικοπολιτικές αναφορές κάθε κόμματος και κάθε Βουλευτή έπονται και άλλες αξίες, αρχές, πρόσωπα και καταστάσεις.