Το Πάπιγκο είναι από τα ωραιότερα χωριά του Ζαγορίου, γνωστό ως οικισμός από το 14ο αιώνα. Είναι χτισμένο στους πρόποδες της Αστράκας και αποτελείται από δύο «μαχαλάδες», το Μεγάλο Πάπιγκο (980 μ. υψόμετρο) και το Μικρό Πάπιγκο (4 χλμ. απόσταση το ένα από το άλλο).
Το Πάπιγκο είναι ονομαστό χωριό του νομού Ιωαννίνων, χτισμένο στις πλαγιές της Τύμφης σε υψόμετρο 960 μέτρων. Αναφέρεται και ως Μεγάλο Πάπιγκο και μαζί με το γειτονικό του χωριό Μικρό Πάπιγκο αποτελεί κοινότητα του νομού Ιωαννίνων. Η κοινότητα έχει πληθυσμό 357 κατοίκους από τους οποίους οι 280 μένουν στο Πάπιγκο και οι 56 στο Μικρό Πάπιγκο. Το Πάπιγκο αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα Ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής και ο οικισμός είναι ανακηρυγμένος παραδοσιακός, υποδειγματικής ομορφιάς και γοητείας τοπίου..
Το σκηνικό στο Πάπιγκο, είτε το επισκεφθείς χειμώνα και το γνωρίσεις ντυμένο στα λευκά, είτε το επισκεφθείς καλοκαίρι και αντικρίσεις γυμνή την απαράμιλλη ομορφιά του επιβλητικού τοπίου όσο και του παραδοσιακού οικισμού, θα σε μαγέψει.
Μικρό και Μεγάλο Πάπιγκο είναι χτισμένα στη σκιά της επιβλητικής Αστράκας (όρος Γκαµήλα), μιας σειράς από τεράστιους βραχώδεις σχηματισμούς του όρους Τύμφη. Πρόκειται για πέντε επιβλητικούς βραχώδεις πύργους, με τον ψηλότερο να βρίσκεται σε υψόμετρο 1.788 μέτρων. Το πετρόκτιστο χωριό μοιάζει πραγματικά σαν συνέχεια του βράχου, το πλούσιο φυσικό τοπίο δένει μοναδικά με την ηπειρώτικη αρχιτεκτονική. Και είναι το συγκεκριμένο βουνό που ρίχνει τη σκιά του στο Πάπιγκο και δίνει μια διαφορετική ενέργεια στους δύο οικισμούς.
Ο πετρόκτιστος οικισμός στο Πάπιγκο
Ο πανέμορφος οικισμός αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά δείγματα ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής και ο οικισμός είναι ανακηρυγμένος παραδοσιακός. Πανέμορφα παραδοσιακά σπίτια με πέτρινες σκεπές, καλοδιατηρημένα καλντερίμια και όμορφες πέτρινες βρύσες είναι μερικά από αυτά που θα συναντήσει ο επισκέπτης. Τα περισσότερα από τα σπίτια φτιάχτηκαν τον 18ο και τον 19ο αιώνα από μαστόρους που κατάγονταν από τα Τζουμέρκα ή την Κόνιτσα, ενώ ακόμη και σήμερα διασώζονται σε κάποια σπίτια λαϊκές τοιχογραφίες της εποχής εκείνης.
Το χωριό βρίσκεται πολύ κοντά στο φαράγγι του Βίκου και εντός του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου, σε ένα μοναδικό, δηλαδή, φυσικό τοπίο. Περιβάλλεται από πλούσια βλάστηση φυλλοβόλων δέντρων, με αποτέλεσμα η περιοχή να αλλάζει χρώματα κάθε εποχή του έτους.
Επιπλέον, η μαγεία των χρωμάτων και το ανυπέρβλητου κάλλους τοπίο που θα αντικρίσετε αν το επισκεφθείτε το καλοκαίρι θα σας κάνουν να το ερωτευτείτε και να του δώσετε μια ξεχωριστή θέση στην καρδιά σας.
Αξιοθέατα
Εκτός από το μοναδικό φυσικό τοπίο που θα διαπιστώσετε -αν επισκεφθείτε τα δύο εν λόγω χωριά- ότι μπορείτε να το χαζεύετε για ώρες, ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εκκλησίες του Αγίου Βλασίου (19ου αιώνα) -με σπάνια αρχιτεκτονική και αγιογραφίες 100 ετών-, της Κοίμησης Θεοτόκου (18ου αιώνα), του Αγίου Γεωργίου (18ου αιώνα) και των Αγίων Ταξιαρχών (19ου αιώνα), καθώς και το παραδοσιακό γεφύρι στην είσοδο του χωριού.
Δίπλα από την εντυπωσιακή εκκλησία του Αγίου Βλασίου βρίσκεται το Δημοτικό Σχολείο, έργο του Μιχαήλ Αναγνωστόπουλου ο οποίος το 1888 ίδρυσε τα φημισμένα 5 Καλλίνεια Σχολεία στο Μεγάλο και στο Μικρό Πάπιγκο. Σήμερα, στεγάζεται η Βιβλιοθήκη του Αναγνωστόπουλου που διετέλεσε διευθυντής στη Σχολή Τυφλών και Κωφαλάλων Παιδιών του Ινστιτούτο Ρerkins της Βοστώνης.
Επίσης στο Πάπιγκο βρίσκονται δύο από τα περίπου 100 τοξωτά γεφύρια του Ζαγορίου. Το μεγαλύτερο βρίσκεται στη θέση Λάκκος, ανάμεσα στο Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο. Συνδέει τους δύο οικισμούς και χτίστηκε το 1884 από τον Αναστάσιο Λώλη. Το άλλο γεφύρι, στην Μπουλουγούνσα, είναι πολύ μικρότερο και βρίσκεται στη στροφή πριν από το Μεγάλο Πάπιγκο.
Δραστηριότητες στο Πάπιγκο
Εκτός από το να απολαύσετε τη θέα και να κάνετε τις βόλτες σας στα σοκάκια του χωριού, μπορείτε να κάνετε rafting και river trekking στον Βοϊδομάτη, πεζοπορία στο φαράγγι του Βίκου, όπου θα εισπνεύσετε αρώματα βοτάνων, όπως θυμαριού, ρίγανης και άγριας μέντας, ανάμεσα στα 1.500 διαφορετικά είδη που ευδοκιμούν κατά μήκος του φαραγγιού, και φυσικά βόλτα στις Κολυμπήθρες! Περίπου 500 μέτρα από το Μικρό Πάπιγκο θα δείτε τις φυσικές οβίρες, όπως τις λένε οι ντόπιοι, που έχει δημιουργήσει στο πέρασμα του χρόνου το ρέμα του Ρογκόβου. Ονομάζονται Κολυμπήθρες επειδή πρόκειται για μεγάλες κοιλότητες που γεμίζουν νερό και θυμίζουν πράγματι κολυμπήθρα. Το καλοκαίρι μάλιστα οι επισκέπτες απολαμβάνουν εκεί το δροσερό τους μπάνιο.
Σημαντικές προσωπικότητες που κατάγονται από το Πάπιγκο
Σημαντικές προσωπικότητες των γραμμάτων, της επιστήμης και των τεχνών κατάγονται από το Πάπιγκο. Ο φιλόλογος, διευθυντής του Ινστιτούτο Τυφλών Πέρκινς της Βοστώνης και ευεργέτης του Πάπιγκου Μιχαήλ Αναγνωστόπουλος (1837 – 1906), ο Γεώργιος Αναγνωστόπουλος (1867 – 1952) καθηγητής γλωσσολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Ζαχαρίας Σαρδέλης (1830 – 1913) φιλόλογος, δημοσιογράφος και εκδότης της εφημερίδας «ΙΡΙΣ» στο Βουκουρέστι καθώς και ο Χριστόδουλος Τσιωτίδης (1838 – 1894), πρόξενος της Ελλάδας στο Βουκουρέστι ήταν μερικοί από τους ανθρώπους που κατάγονται από το Πάπιγκο.
Πηγή: iefimerida.gr