Ήταν έναν μήνα περίπου πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές στις ΗΠΑ, όταν ο αναπληρωτής κυβερνήτης της Πενσιλβάνια και υποψήφιος -τότε- γερουσιαστής, Τζον Φέτερμαν, έκανε δηλώσεις για τη συμπεριφορά της Τουρκίας απέναντι στις θρησκευτικές ελευθερίες. Καταδικαστικές από κάθε άποψη και με πλήθος επιχειρημάτων. Απέναντί του στην εκλογική μάχη ήταν ο γνωστός από την παρουσία του στην τηλεόραση χειρουργός Μεχμέτ Οζ, με καταγωγή από την Τουρκία, ο οποίος διεκδικούσε την έδρα για τους Ρεπουμπλικάνους.
Στενός φίλος και μέγας θαυμαστής του Ταγίπ Ερντογκάν προαλειφόμενος να είναι η «φωνή της μουσουλμανικής Τουρκίας» στη Γερουσία των ΗΠΑ. Τον απαξίωσε ως προς τη σοβαρότητα του, πολιτική, κοινωνική και ιδεολογική, ο Μπαράκ Ομπάμα όταν μίλησε για τις εκλογές στην Πενσυλβάνια.
Ο Φέτερμαν, ευθύτητα και ειλικρίνεια είχε εκφράσει την αγωνία του για τη δήμευση χιλιάδων περιουσιών του Οικουμενικού Πατριαρχείου από την Τουρκία, τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, το κλείσιμο της Σχολής της Χάλκης, αλλά και την πρακτική της Άγκυρας να παρεμβαίνει στην Οικουμενική Πατριαρχική διαδοχή.
«Ως Γερουσιαστής των ΗΠΑ, θα υποστηρίξω τον αγώνα των Ελληνορθοδόξων για θρησκευτική ελευθερία στην Τουρκία. Πιστεύω ακράδαντα ότι η Τουρκία πρέπει να προστατεύσει τις θρησκευτικές ελευθερίες της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, να αναγνωρίσει τον Βαρθολομαίο ως Οικουμενικό Πατριάρχη, να μην παρεμβαίνει στην εκλογή του διαδόχου του, να επιστρέψει κατασχεμένες περιουσίες στην εκκλησία, να μετατρέψει την Αγία Σοφία ξανά σε μουσείο και να ξανανοίξει τη Σχολή της Χάλκης», δήλωνε.
O Τζον Φέτερμαν με το μούσι, το casual ντύσιμο και τα τατουάζ στα χέρια, κατάφερε να εκτοπίσει τον εκλεκτό του Τραμπ, Ρεπουμπλικανό Μεχμέτ Οζ. Όπως σχολιάζουν αμερικανικά ΜΜΕ, η λαοφιλία του Φέτερμαν, με την ιδιαίτερη εμφάνιση οφείλεται στη εικόνα του που παραπέμπει στο «πρόσωπο της διπλανής πόρτας» αγγίζοντας την ψυχή του μέσου Αμερικανού.
Ο Φέτερμαν απέδωσε την προεκλογική του επιτυχία στην τακτική «μάχη σε κάθε κομητεία, για κάθε ψήφο» στην οποία ο ίδιος πρωταγωνίστησε κυκλοφορώντας στο δρόμο, και συνομιλώντας με πολίτες ντυμένος απλά προσπαθούσε να επαναφέρει το Δημοκρατικό Κόμμα στην πρώτη γραμμή, σε περιοχές της εργατικής τάξης κυρίως λευκών ψηφοφόρων, οι οποίοι μοιάζουν να αποστασιοποιούνται όλο και περισσότερο το Δημοκρατικό κόμμα.